Samkvæmt niðurstöðum rannsóknar sálfræðingsins Michael Bailey, hjá University of Lethbridge í Kanada, frá 2016 þá hafa 7% fullorðinna karla á Vesturlöndum og 13% kvenna átt einhverja kynferðislega upplifun með einhverjum af sama kyni.
Ef horft er á þessar tölur þá má ætla að samkynhneigð sé algengari hjá konum. En þegar fólk er spurt hvort það er samkynhneigt segjast 0,5% karla vera það en 2% kvenna.
En fyrrnefnd rannsókn var byggð á því að þátttakendur svöruðu spurningum um hvort þeir hefðu átt kynferðislega upplifun með einhverjum af sama kyni og því er erfitt fyrir vísindamenn að staðfesta áreiðanleika hennar.
Það gerir rannsóknir á þessu ekki auðveldari að samkynhneigð er bönnuð með lögum í um 70 ríkjum. Samkvæmt sáttmálum SÞ þá er það fullgild ástæða til að sækja um hæli utan heimalandsins ef fólk óttast um öryggi sitt og líf vegna kynhneigðar sinnar.
Í sumum löndum, til dæmis Íran og Sómalíu, liggur dauðarefsing við því að stunda kynlíf með einhverjum af sama kyni. Það er því ekki alltaf snjallt að svara sannleikanum samkvæmt þegar fólk er spurt út í kynhneigð sína.
Árið 2003 reyndu samtökin Frontline AIDS að finna út hversu algengt það væri utan Vesturlanda að karlar stunduðu kynlíf með öðrum körlum. Mikill munur á hlutfallinu á milli heimshluta og svæða. Í austanverðri Asíu höfðu 3-5% karla stundað kynlíf með körlum en í suður og suðausturhluta álfunnar var hlutfallið 6-12%. Í Latnesku-Ameríku var hlutfallið á bilinu 6-20%.
