Góa upplifði hryllilega martröð eftir að hafa tekið inn sýrutöflu í gleðskap – Glímdi við eftirköstin í vikur og mánuði á eftir
„Af því að ég fann fyrir öllu líkamlega þá var ég sannfærð um að þetta væri allt saman raunverulegt. Þetta var algjör hryllingur. Þetta er það versta sem ég hef nokkurn tímann upplifað,“ segir hin 18 ára gamla Guðbjörg Elín Góa Gunnarsdóttir, sem ávallt er kölluð Góa. Þann 29. október í fyrra fór Góa í partí í Laugardalnum og innbyrti hálfa svarta töflu, með hakakrossi framan á. Umrætt efni er sýrutafla sem fengið hefur viðurnefnið nasistasýra, eða „hakakrossinn.“
Góa líkir áhrifunum af efninu við það að vera stödd í hroðalegri martröð og geta ómögulega vaknað. Höfuðið fylltist af ranghugmyndum og allt sem vekur með henni hræðslu varð að veruleika.
Í samtali við blaðamann kveðst Góa vilja koma fram með frásögn sína í þeirri von að vekja fólk, og þá sérstaklega ungmenni, til umhugsunar um skaðsemi harðra fíkniefna, og þá sérstaklega ofskynjunarlyfja.
Næstu vikur og mánuðir reyndust Góu gríðarlega erfiðir, andlega og líkamlega. Það tók rúmlega sex vikur fyrir efnið að skolast út úr líkamanum. Vanlíðanin var að sögn Góu svo mikil að fyrst um sinn að hana langaði mest til að deyja.
„Líkaminn var bara í rusli. Ég gat ekki hætt að gráta, var titrandi og fékk sífellt kvíðaköst. Ég var ennþá að finna fyrir þessari yfirþyrmandi hræðslu, þessari svakalegu ofsahræðslu. Ég gat ekki borðað og ég gat ekki heldur sofið vegna þess að þegar ég sofnaði sá ég lögguljós úti um allt og vaknaði hágrátandi og öskrandi. Mamma og pabbi þurftu hreinlega skiptast á að sofa hjá mér af því að ég gat ekki sofið ein,“ segir Góa sem þurfti að lokum á svefnlyfjum að halda til að geta sofið, og tekur þau enn. „Mig dreymir samt ennþá drauma sem mér finnst vera raunverulegir og það er mjög óhugnanlegt. Það er eins og öll skynjunin hafi breyst.“
Góa hætti í kjölfar atviksins að umgangast vinahópinn, sem hefur haldið dóplíferninu áfram. Hún gerði tilraun til þess að halda áfram í námi en það reyndist henni erfitt.
„Mér fannst eins og allir væru að horfa á mig og dæma mig í skólanum. Það spilaði líka inn í að um leið og ég hætti neyslunni þá hætti að vera auðvelt að tala við fólk. Allir vinirnir hurfu og ég þurfti að byrja upp á nýtt með allt. Ég sá líka eftir þetta að þetta voru aldrei alvöru vinir.“
Góa hefur ekki snert fíkniefni eftir þetta örlagaríka kvöld. Hún gekkst ekki undir fíkniefnameðferð í kjölfar atviksins en segir það sem gerðist hafa kippt henni rækilega niður á jörðina. Í raun hafi það dugað til þess að hún endurskoðaði líf sitt.
Góa hefur gengist undir hugræna atferlismeðferð hjá sálfræðingi og tekur eitt skref í einu. Hún einbeitir sér nú að því að byggja sig upp. Hún stundar nám á sjónlistabraut í Myndlistaskólanum í Reykjavík og lítur björtum augum á framtíðina.
„Ég byrjaði í raun ekki að jafna mig almennilega fyrr en síðasta sumar. Mér líður miklu betur í dag en fyrir hálfu ári.“
