Þá er heimsmeistaramótið í knattspyrnu loksins skollið á. Ég og eflaust meirihluti þjóðarinnar eigum það sameiginlegt að geta vart á heilum okkur tekið af eftirvæntingu fyrir fyrsta leik Íslands. Það gildir þó ekki um alla því ég á nokkra ættingja og vini sem hafa engan áhuga á fótbolta eða þátttöku Íslands á HM. Hugur minn er hjá þessum ástvinum mínum því ljóst er að síðustu vikur hafa verið óbærilegar og næstu vikur verða miklu verri.

Íslenskir fjölmiðlar eru að ganga ansi langt í umfjöllun sinni um HM. Það er skiljanlegt í ljósi þess að þetta er í fyrsta skipti sem Íslendingar taka þátt og alls óvíst að íslenska liðið taki aftur þátt á þessu stærsta sviði íþróttanna. Við hljótum því að mega fara yfir um svona einu sinni og líklega taka fæstir eftir því enda virðist meirihluti þjóðarinnar við það að sturlast.

Vandinn við að flytja fréttir af HM-ævintýri Íslands er að finna eitthvað nýtt. Allar fréttir af erlendum miðlum þar sem einhver hrósar Íslandi eru étnar upp umsvifalaust á öllum miðlum. Her fréttamanna fylgir íslenska liðinu við hvert fótmál og hefur flutt áhugaverðar fréttir af baráttu landsliðsmanna í borðtennis, skákáhuga aðstoðarmanns landsliðsins, hörmulegs kvikmyndasmekks aðalmarkvarðarins og svo mætti lengi telja. Ákveðinn hápunktur átti sér stað þegar vinur minn, Hörður Snævar Jónsson, ritstjóri 433.is, birti frétt þar sem hann tók saman hæð og þyngd allra íslensku landsliðsmannanna. Sú frétt fékk að sjálfsögðu metlestur og varð til þess að við erum alvarlega að íhuga að birta þessar upplýsingar fyrir allar þátttökuþjóðir og reikna út BMI-stuðla landanna.

Það var því hægara sagt en gert að finna eitthvað nýtt og ferskt efni í helgarblað vikunnar. Lendingin varð því sú að taka saman spádóma nokkurra knattspyrnuspekinga, athuga hvort brúðkaupum væri frestað í hrönnum vegna keppninnar auk þess sem ykkar einlægur tók viðtal við ítalskan háskólakennara sem fullyrðir að hann hafi séð velgengni íslenska liðsins fyrir árið 2013. Já, líklega erum við að taka þetta of langt.

En hvað um það. Fram undan er þjóðhátíð og hennar skulum við njóta, sama hvernig fer á vellinum. Þar býst ég við hinu besta en er andlega tilbúinn undir hið versta. Áfram Ísland!