Judie Smith og synir hennar, Jason og Chad Burnett, voru stungin og skotin til bana á heimili sínu í Tennessee að kvöldi 1. október 1989.
Oscar, sem var 75 ára, hefur ávallt haldið fram sakleysi sínu og hann gerði það áfram þegar hann fékk að ávarpa viðstadda áður en banvænni lyfjablöndu var dælt í líkama hans í Riverbend-öryggisfangelsinu í Nashville.
Hann sagði að bandaríska dómskerfið væri brotið og lét hann nokkur vel valin orð falla í garð Bill Lee, ríkisstjóra Tennessee, sem hann sagði hafa lokaorðið um það hvort fangar fái að lifa eða deyja.
„Hann er fjandans kjáni ef hann heldur að það sé ekki saklausir menn í Riverbend sem bíða eftir því að deyja. Ég er ekki sá fyrst og ég verð heldur ekki sá síðasti,“ sagði hann. Áður en hann sofnaði svefninum langa heyrðist hann síðan segja: „Ég drapa hana ekki.“
Oscar og Judith voru að ganga í gegnum skilnað þegar hún og synir hennar voru myrtir. Þau áttu saman þriggja ára tvíbura og voru í forræðisdeilu vegna þeirra.
Áður en að þessu kom hafði Judith kært Oscar fyrir heimilisofbeldi og í réttarhöldunum lýstu tveir samstarfsfélagar hans því að hann hefði beðið þá um að drepa Judith. Hann ætti sögu um hótanir og ofbeldi gegn henni og drengjunum. Þá hafði hann hótað því að gera drengjunum mein þar sem hann leit svo á að Judie kæmi betur fram við þá en börnin sem þau áttu saman.
Saksóknarar voru alla tíð mjög vissir í sinni sök og bentu meðal annars á að Oscar hefði keypt líftryggingu fyrir þau þrjú áður en þau voru myrt. Þá var spiluð upptaka úr símtali Chads við neyðarlínuna þar sem hann heyrist öskra: „Nei, Frank!“ Franklin er millinafn Oscars og mun hann hafa notað það mjög reglulega.
Oscar var dæmdur til dauða árið 1990 en aftökunni var ítrekað frestað, fyst vegna Covid-faraldursins og síðan vegna óvissu um lyfjablönduna sem notuð hefur verið við aftökur í ríkinu.
