Svarthöfði er glaður að sjá Norðurland allt grafast í fönn á meðan aðeins skæðadrífa er hér fyrir sunnan. Nú sér Svarthöfði fréttamyndir frá „höfuðstaðnum“ Akureyri á fésbókinni og gleðja þær mjög. Er engu líkara en að Norðurlandið sé að breytast í plánetuna Hoth. Svarthöfði hefur komið þangað. Það er ekki góður staður.

Þannig er mál með vexti að Svarthöfði er ættaður að norðan. Ekki er Svarthöfði stoltur af því. Svarthöfði á því marga fésbókarvini sem búsettir eru á Akureyri og öðrum krummaskuðum Norðurlands.

Fyrir norðan er smáborgarahátturinn og minnimáttarkenndin ríkjandi. Öfund og biturleiki út í höfuðborgina sérstaklega en einnig Suðurlandið allt, þar sem er hagsæld og almennt blítt veðurfar.

Það bregst ekki að í hvert einasta skipti sem hitamælirinn sýnir örlítið hærra stig fyrir norðan en hér sunnan, þá rignir yfir mann skotunum frá Norðlendingum. Þeir hlaupa út til að taka myndir, bæði af sólinni og sjálfum sér á stuttermabolum. „Hvernig er veðrið hjá ykkur fyrir sunnan?“ stendur gjarnan með. Hæðnin leynir sér ekki.

Þetta er ekki raunin þegar veðrið er betra fyrir sunnan. Sem er nota bene um það bil 95 prósent ársins. Ef við Sunnlendingar ættum að vera að monta okkur af veðrinu við þessi grey fyrir norðan þá hefðum við ekki tíma til þess að gera neitt annað. Það er heldur ekki í okkar beinum að stríða minni máttar.

Nú er ekki hátt risið á Norðlendingum. Væntanlega fara um það bil tuttugu prósent af útsvarinu þeirra í snjómokstur næstu daga. Hér fyrir sunnan ser pínu kalt en allar götur greiðar og samfélagið gengur smurt eins og ávallt. Það er samt óskhyggja að telja sér trú um það að Norðlendingar læri nokkuð af þessu. Sjáiði til. Næst þegar slembilukka leikur við Norðanmenn og sól skín þar í heiði, munu þeir byrja að monta sig og senda myndir.