Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, fyrrverandi forsætisráðherra og þingmaður Miðflokksins, segir að verið sé að fremja pólitískt skemmdarverk á íslenskri tungu.

Sigmundur skrifar langa grein um þetta í Morgunblaðið í dag og segist hann hafa hafist handa við að skrifa greinina fyrir tveimur árum en ákveðið að láta hana bíða og safna dæmum. „Síðan þá hef­ur ástandið versnað að því marki að það kall­ar á viðbrögð og svar við spurn­ing­unni: Vilj­um við vernda ís­lensk­una eða ekki?“

Sigmundur bendir á að tungumálið sé það sem sameinar þjóðina umfram annað – menningararfur og sameiningarafl.

„Það er einnig verk­færi sem ger­ir okk­ur ekki aðeins kleift að tjá okk­ur og skilja aðra, við þurf­um það til að geta hugsað. Það er því ekki að ástæðulausu að þeir sem leit­ast við að ná stjórn á tján­ingu og hugs­un fólks reyna jafn­an að hafa stjórn á tungu­mál­inu og jafn­vel breyta því.“

Þungunarrof og leghafi

Sigmundur nefnir dæmi um þetta og segir að borið hafi á því að orðum sé skipt út í þeim tilgangi að fela innihaldið. Fóstureyðingar segir hann vera eitt dæmi en því var skipt út fyrir orðið „þungunarrof“.

„Ekki leið á löngu þar til orðið kona var farið að þvæl­ast fyr­ir yf­ir­völd­um. Nú skal talað um ein­stak­linga með leg eða „leghafa“ frem­ur en kon­ur. Ef les­end­ur telja að ég sé að skálda þessa vit­leysu get ég bent þeim á að rík­is­stjórn­in hef­ur þegar leitt orðið í lög og notað það í umræðu um kon­ur.“

Þá segir hann að farið sé að tala um „fæðingaraðila“ eða fæðingarforeldri“ í stað þess að nota orðið móðir. Nefnir hann einnig að nú sé talað um lögleiðingu fíkniefna sem „afglæpavæðingu“.

Hann nefnir fleiri dæmi:

„Eft­ir að mál­efni hæl­is­leit­enda fóru al­gjör­lega úr bönd­un­um á Íslandi var okk­ur sagt að tala um „um­sækj­end­ur um alþjóðlega vernd“. Af­skap­lega vill­andi orðalag um þá sem vilja fá hæli á Íslandi (frem­ur en ann­ars staðar) en einnig svo óþjált og kerfislegt að það minn­ir gagn­rýn­end­ur á að tala ekki um það sem þeim kem­ur ekki við.“

„Eitt fyr­ir öll og öll fyr­ir eitt“

Sigmundur tekur svo sérstaka umfjöllun um málfræðina og segir að á Íslandi nægi stóra bróður ekki að innleiða nýlensku með nýjum orðum. „Hér skal mál­fræðinni breytt, eða rétt­ara sagt, hún eyðilögð. Hvers vegna leit­ast sum­ir nú við að tala hið sér­kenni­lega nýja „kynja­mál“,“ spyr hann og bætir við að breytingarnar séu ekki til þess fallnar að gera tungumálið skiljanlegra, einfaldara eða fallegra.

„Hvernig hljóm­ar ann­ars þessi ný­lenska?: „Það vita öll að ekk­ert trú­ir þessu. Íslend­ing­ar standa sam­an öll sem eitt. Eitt fyr­ir öll og öll fyr­ir eitt.“ Ég vona að skemmtikraft­ar fari ekki að hrópa yfir sal­inn: „Eru ekki öll í stuði?!“

Sigmundur tekur RÚV til bæna í grein sinni og bendir á að eitt mikilvægasta hlutverk stofnunarinnar sé að vernda íslenskuna.

„Hvers vegna fer það fremst í flokki þeirra sem vilja brengla tungu­málið í póli­tísk­um til­gangi og ýta und­ir rugl­ing og skaut­un? Hvers vegna leggja menn sig fram um að tala rangt mál að því marki að þeir lenda í vand­ræðum með sam­hengi og skilj­an­leika?“

Hann nefnir svo nokkur dæmi, flest frá Ríkisútvarpinu.

„Flest ættu að vera kom­in með heitt vatn í kvöld.“ Er verið að vísa til hús­anna eða íbú­anna? Það hafði reynd­ar komið fram í út­varps­frétt­um skömmu áður þar sem sagði á réttu máli: „Flest­ir íbú­ar ættu að vera komn­ir með heitt vatn í kvöld.“ Á þeim 45 mín­út­um sem liðu fram að sjón­varps­frétt­um var þessu breytt.

„Eru mörg far­in úr bæn­um vegna ástands­ins?“ Mörg hvað, dýr? Í frétt um skoðana­könn­un: „Jafn mörg nefndu [X].“ Jafn mörg hvað, voru bara börn spurð? Eða eru bara börn í fram­boði?: „77% vilja ekki þau sem hafa lýst yfir for­setafram­boði.“

Í lok greinar sinnar segir Sigmundur að ef þeir sem segjast vilja vernda íslenskuna gera það ekki núna, þegar sótt er að tungumálinu á annarlegan hátt, þá sé ekkert að marka þá.

„Þá eru þeir bara að tala nýlensku og geta sagt eins og í bók Orwells: „Stríð er friður, frelsi er þræl­dóm­ur, fá­vísi er styrk­ur.“