Ástþór Jón Ragnheiðarson, eftirlitsfulltrúi hjá Verkalýðsfélagi Suðurlands og formaður ASÍ-UNG, fer þungum orðum um framferði ferðaþjónustunnar á vinnumarkaði hér á landi. Þetta kemur fram í aðsendri grein á Vísir.is. Ástþór skrifar:
„Ferðaþjónustan er orðin ein af aðal atvinnugreinum Íslendinga. Ferðaþjónustan er okkur mikilvæg og ekki vildi ég án hennar vera. Það verður þó ekki hjá því komist að horfa til þess að á sama tíma og við áttum okkur öll á mikilvægi ferðaþjónustunnar, þá er hún einnig að vissu leyti svartur blettur á vinnumarkaði. Það er óumdeilanlegt að flest brot á vinnumarkaði eiga sér stað í ferðaþjónustu. Þetta er upplifun og reynsla okkar sem starfa að þessum málum dags daglega en þetta birtist okkur jafnframt í tölum og gögnum.“
Ástþór vísar til greinar sem Verkalýðsfélag Suðurlands birti um launaþjófnað á suðurlandi á árinu en samkvæmt niðurstöðum þeirrar athugunar er hlutur ferðaþjónustunnar í launaþjófnaði mjög mikill. Um þetta segir Ástþór:
„Á árinu 2023 innheimti Verkalýðsfélag Suðurlands 43,4 milljónir króna fyrir hönd 59 félagsmanna sinna vegna vangoldinna launa. Öll málin voru vegna starfsmanna í ferðaþjónustu. Hæsta einstaka krafan hljóðaði upp á tæpar 5 milljónir króna og eftir stendur að fólk var að meðaltali hlunnfarið um 413 þúsund krónur. Jafnframt er mikilvægt að horfa til þess að kröfur eru reiknaðar út frá þeim gögnum sem liggja fyrir að hverju sinni, en þeim er oft ábótavant og í mörgum tilfellum er því um að ræða að starfsmenn hafi átt meira inni en krafan hljóðaði upp á. Hjá félagi eins og Verkalýðsfélagi Suðurlands, þar sem félagsmenn eru um 2000, eru 59 mál á ársgrundvelli skammarlegt hlutfall.“
Ástþór bendir á að í þessum tölum séu aðeins þau mál sem hafi farið í innheimtu, önnur mál hafi verið leyst áður en til þess kom. Fjöldinn virðist því vera mikill. Hann bendir jafnframt á að launaþjófnaður bitni ekki bara á þeim launþegum sem fyrir honum verða heldur skekki líka samkeppnisstöðu fyrirtækja. Hann brýnir ferðaþjónustuna til umbóta:
„Kæra ferðaþjónusta, gerum betur. Það er rúmur áratugur síðan algjör sprenging varð í atvinnugreininni. Það er einfaldlega ekki hægt að bera endalaust fyrir sér mistök, kunnáttuleysi eða gáleysi. Á einhverjum tímapunkti hljótum við að gera þá kröfu að máli linni og fólk læri. Mistök eru til þess að læra af þeim, ekki til þess að afsaka endalausan tossaskap.“
Greinina má lesa hér.
