„Við erum búin að gera þá kröfu á stjórnvöld að þau tryggi afkomu fólks sem var í sjálfskip aðri sóttkví vegna undirliggjandi sjúkdóma til að fyrirbyggja eigin smit. Það þarf líka að tryggja af komu þeirra foreldra sem gátu ekki sinnt fjarvinnu en þurftu að vera heima vegna skerts skólastarfs hjá börnunum. Þetta eru þeir hópar sem við höfum mestar áhyggjur af núna,” segir Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB.
„Þessu til viðbótar höfum við lagt áherslu á að Velferðarvaktin fylgist vel með hópum í viðkvæmri stöðu. Miðað við þær upplýsingar sem við höfum fengið er verið að grípa alla og við vonumst til þess að það gangi áfram. Það þarf að fylgjast vel með því að það sé gert,” segir hún.
Vegna verkfalla áður en samkomu bann tók gildi voru margir foreldrar búnir að nýta orlofsdaga sína og jafnvel þegar farnir að taka launa laust leyfi til að vera heima með börnum. „Þegar samkomubann hefur staðið yfir eins lengi og raun ber vitni þá er fjögurra vikna sumar frí auðvitað farið. Afleiðingarnar af þessu birtast væntanlega ekki fyrr en í sumar en við viljum tryggja að fólk geti farið í sumarfrí með börnunum sínum. Þá vorum við mjög ánægð með að inn í aðgerðapakka ríkisstjórnarinnar hafi ratað styrkur til foreldra vegna tómstundastarfs í sumar.”
Sonja segir að eins og margir aðrir hafi BSRB bent á að nú ríki mikið óvissuástand og enginn átti sig á því hversu langvarandi niður sveiflan verður eða hver áhrifin verða. „Fyrst og fremst þarf að verja störfin og tryggja afkomu fólks.”
Hún tekur einnig undir kröfu margra um að hér þurfi að byggja upp fleiri stórar atvinnugreinar þannig að samfélagið standi ekki og falli með einum geira. „Við fögnuðum því mjög að áhersla á nýsköpun og rannsóknir var hluti af aðgerða pakka tvö hjá ríkisstjórninni. Þó að aðstæður nú séu ólíkar aðstæðum í Hruninu 2008 þá getum við lært mikið af reynslunni.”
Það hefur verið fastur liður á 1. maí hjá Sonju að fara í kröfugönguna í Reykjavík. Hún ætlaði raunar í fyrsta skipti að vera úti á landi í ár og taka þar virkan þátt í baráttu deginum.
„BSRB hefur alltaf verið með kaffiboð þannig að þessi dagur verður töluvert öðruvísi í ár. Ég veit ekki nákvæmlega hvað ég ætla að gera en ég er viss um að ég næ að upplifa þá tilfinningu sem fylgir þessum stórmerkilega degi.”
Viðtalið er hluti af stærri umfjöllum sem birtist í tilefni af 1. maí í nýju helgarblaði DV.