Andrés Magnússon, pistlahöfundur hjá Viðskiptablaðinu, gagnrýnir Víði Reynisson yfirlögregluþjón í nýrri fjölmiðlarýn sinni í blaðinu. Tilefni gagnrýninnar er einn efnisliður í tillögu Víðis að samfélagssáttmála um umgengni og lífshætti á komandi mánuðum í skugga kórónuveirunnar.

Efnisliðurinn er svohljóðandi: „Nota fréttir frá traustum miðlum til að styðjast við í umræðum“

Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir, ritstjóri Kvennablaðsins, gagnrýndi Víði harðlega fyrir þetta um daginn, og sagði í opnu bréfi til yfirlögregluþjónsins:

„Þjóðaröryggisráð hefur skipað sérstaka nefnd til að kortleggja upplýsingaóreiðu á Íslandi. Ekki láta draga þig inn í slíkt hættuspil, Víðir. Valdhafar á Íslandi hafa með skipun slíkrar nefndar sýnt að þeir vilja stjórna því hvernig fólk hugsar. Gleymdu ekki að það er í lögum um hlutverk lögreglu að aðstoða borgara þegar hætta steðjar að.“

Sjá einnig: Steinunn Ólína sakar Víði um að gerast handbendi ritskoðunarafla

Í pistli sínum í Viðskiptablaðinu ræðir Andrés fjölmiðlafrelsi vítt og breitt og meðal annars út frá árlegri skýrslu alþjóðasamtakanna Blaðamenn án landamæra um fjölmiðlafrelsi. Ísland er þar í 15. sæti og hefur fallið um eitt sæti milli ára. Andrés veltir því fyrir sér hvort skýrsla samtakanna á næsta ári muni geyma þá niðurstöðu að fjölmiðlafrelsi á Íslandi hafi aukist eða minnkað eftir þá breytingu að fjölmiðlar séu farnir að njóta styrkja frá fjárveitingavaldinu en einkareknir fjölmiðlar verða styrktir um samtals 350 milljónir króna á þessu ári.

Andrés minnir á nýstofanaðan vinnuhóp þjóðaröryggisráðs um upplýsingaóreiðu og COVID-19. Hópurinn hefur nýlega birt verkáætlun sína á vef stjórnarráðs. Um hlutverk hópsins segir:

„Hlutverk vinnuhópsins er að kortleggja hugsanlegar birtingarmyndir og umfang upplýsingaóreiðu um COVID-19 hér á landi. Jafnframt er hlutverk vinnuhópsins að gera tillögur að aðgerðum til þess auðvelda aðgengi að traustum heimildum og upplýsingum með hliðsjón af sambærilegum aðgerðum í nágrannaríkjum.“

Andrés veltir upp spurningum um hvaða þróun er varðar fjölmiðlafrelsi sé hér að verða, að ríkið ætli að styrkja fjölmiðla á sama tíma og það tekur að sér að kortleggja hvaða fjölmiðlar eru að veita æskilegar upplýsingar og hverjir ekki. Hann segir að framtak Víðis yfirlögregluþjóns sé síst til þess fallið að róa hann:

„Ekki ætlar fjölmiðlarýnir að gera lítið úr nauðsyn þess að fjölmiðlar fái aðhald, en að er fjandakornið ekki hlutverk lögreglunnar að hlutast til um það. Ekki í lýðræðisríkjum.“