Ekki eru þó allir sáttir með sýningu RÚV á myndinni en hópur kvenna sendi út yfirlýsingu sem birtist á Stundinni vegna sýningarinnar. „Myndin er sannkallaður löðrungur í andlit þolenda kynferðisofbeldis. Aðra eins upphafningu nauðgunarmenningar er varla hægt að bera á borð,“ segir í yfirlýsingunni.
Þá er sýningin á myndinnni gagnrýnd miðað við jafnréttisáætlun RÚV. Þar kemur fram að markmiðið sé að „stuðla að jafnrétti kynjanna og að kynja- og jafnréttissjónarmið verði samþætt allri starfsemi félagsins“.
Á RÚV eru lagðar ríkar skyldur sem lúta að útvarps- og sjónvarpsþjónustu í almannaþágu. RÚV telur mjög mikilvægt að reynsla og viðhorf bæði karla og kvenna séu sýnileg í allri dagskrá. Með gerð nýrrar jafnréttisáætlunar eru sett fram sérstök markmið og tímasettar aðgerðir sem eiga sína ábyrgðaraðila til þess að tryggja jafnréttissjónarmið í starfsemi RÚV
„Myndin Elle getur varla á nokkurn hátt samræmst markmiðum jafnréttisáætlunar RÚV þar sem myndin upphefur nauðgunarmenningu og ofbeldi gegn konum og gerir ekkert úr þeim alvarlegu áhrifum sem slíkt ofbeldi hefur á þolendur,“ segir þá í yfirlýsingunni auk þess sem það er sagt að þriðjungur kvenna verði fyrir ofbeldi á lífsleiðinni.
„Íslenskar rannsóknir sýna að 36% kvenna hafa orðið fyrir kynferðisofbeldi, þar af hafa 8% mátt þola nauðgun fyrir 18 ára aldur. Ofbeldið hefur alvarleg áhrif á líf og heilsu þeirra sem fyrir því verða og veldur þannig ekki bara óbætanlegum persónulegum skaða heldur einnig miklum samfélagslegum skaða og kostnaði.“
Í yfirlýsingunni er myndin sögð vera verkfæri til að viðhalda úreltum og skaðlegum mýtum nauðgunarmenningar og misréttis kynja. „Sýning hennar á ríkismiðlinum er fullkomin vanvirðing við tugþúsundir kvenna sem orðið hafa fyrir kynferðisofbeldi hér á landi.“
Konurnar segja jafnrétti felast í ýmsu öðru en hausatalningum og að RÚV þurfi að beita gagnrýnari nálgun á efnisval ef stofnunin ætlar að gera alvöru úr því að „stuðla að jafnrétti kynjanna og að kynja og jafnréttissjónarmið verði samþætt allri starfsemi félagsins“.
„Ef áhrifamestu stofnanir ríkisins taka hlutverk sitt í að stuðla að jafnrétti ekki alvarlegar en þessi uppákoma ber vitni um er hætta á að draumurinn um jafnrétti verði seint að veruleika.“
Undir yfirlýsinguna skrifar svo fjöldi kvenna:
Anna Ragna Fossberg Jóhönnudóttir
Árdís Kristín
Áslaug Kristjana Árnadóttir
Berglind Þórsteinsdóttir
Elísabet Kristjánsdóttir
Elísabet Ýr Atladóttir
Elfa Kristín Jónsdóttir
Elsa Björk Harðardóttir
Erla Kr Bergmann
Eva Dagbjört Óladóttir
Eva Dís Þórðardóttir
Fríða Rós Valdimarsdóttir
Guðrún Ebba Ólafsdóttir
Guðrún Margrét Guðmundsdóttir
Guðrún S. Róbertsdóttir
Gyða Einarsdóttir
Hanna Björk Vilhjálmsdóttir
Helga Friðriksdóttir
Helga Gestsdóttir
Helga Hrönn Norðfjörð Þórðardóttir
Helga Jónasar
Helga Rósa Atladóttir
Karen Linda
Katrín Guðný Alfreðsdóttir
Katrín Harðardóttir
Kolbrún Erna Pétursdóttir
Kristín I. Pálsdóttir
Kristín Ólafsdóttir
Kristín Kristjánsdóttir
Margrét Lúthersdóttir
Nina Helgadóttir
Róberta Michelle Hall
Salóme Mist Kristjánsdóttir
Sigríður Ásta Árnadóttir
Steinunn Diljá Högnadóttir
Þóra Kristín Þórsdóttir
Þórhildur Sif Þórmundsdóttir
