Hreiðar, Ingibjörg og Leon Örn létust 6 mánuðum eftir að myndin var tekin
„Lífið eins og við þekktum það gjörbreyttist á einni nóttu.“ Þetta segir Elísa Ósk Línadóttir um hörmulegan eldsvoða sem kostaði bróður hennar, Hreiðar Snær, eiginkonu hans, Ingibjörgu Eddu, og tveggja ára son þeirra, Leon Örn, lífið.
Slysið varð aðfaranótt 4. desember 2002 en talið er að kviknað hafi í út frá kertaskreytingu. Elísa segir að reykskynjari hefði mögulega getað bjargað lífi þeirra en hann var ekki að finna í íbúðinni.
Elísa sem er 27 ára gömul í dag var 12 ára þegar eldsvoðinn varð. Hún og vinur hjónanna voru síðustu til að sjá þau á lífi nokkrum klukkustund áður en eldsvoðinn varð. Þá var kveikt á fullt af kertum í íbúðinni sem var á neðri hæð hússins þar sem Elísa og foreldrar hennar bjuggu.
Eldri sonur hjónanna vaknaði sjálfur og bjargaðist en eldurinn kom upp um klukkan 2 um nóttina. Þau urðu eldsins vör 45 mínútum síðar.
„Ég var bara nýsofnuð þegar mamma kom og vakti mig en hún og pabbi vöknuðu við öskur í bróður mínum og höfðu farið út til að athuga hvað væri á seyði.“
Fyrir utan húsið sáu þau son sinn nánast meðvitundarlausan á tröppunum. Hreiðar sagði mömmu sinni að fjölskylda hans væri enn inni og að honum hefði ekki tekist að koma eldri stráknum út. Hann væri enn í forstofuganginum.
„Mamma sótti eldri strákinn. Hún þurfti að skríða inn á fjórum fótum til að sækja hann. Hún hætti næstum því við en heyrði smá hljóð í honum sem varð til þess að hún fór inn. Mamma var svo að sinna litla og sá því ekki þegar bróðir minn fór aftur inn í íbúðina. Enda datt henni ekki til hugar að hann gæti það, segir Elísa og bætir við.
„Hreiðar fór aftur inn til að sækja Ingibjörgu og yngri strákinn. Þar kláraðist þrekið og hann kom aldrei aftur út á lífi.“
Líkt og áður hefur komið fram þá var kveikt af mikið af kertum í íbúðinni kvöldið örlagaríka.
„Talið er að annað hvort hafi gleymst að slökkva á kerti eða það hafi farið glóð í sófann þegar slökkt var á kertunum og eldur kviknað út frá glóðinni. Eldurinn var staðbundinn í stofunni og var í raun og veru ekki mikill. Þau dóu úr reykeitrun.“
Hér að neðan má sjá frumsamið lag eftir Anton Lína, eldri son hjónanna.
Elísa vill koma því skýrt á framfæri að frásögn hennar er alls ekki áróður gagnvart kertum. Hún sjálf kveikir oft á kertum og er mikil kertakona. Engu að síður þá er mikilvægt að þekkja hættuna sem getur stafað af kertum með því markmiði að enginn fjölskylda upplifi harmleikinn sem fjölskylda hennar hefur gengið í gegnum.
„Mér blöskra fréttir nánast hvern einasta dag um eldsvoða í heimahúsum nú í desember. Verum skynsöm, förum varlega og höfum eldvarnir í lagi.“
