Margt hefur verið sagt um Þorkel Mána Pétursson og mörgu hægt að bæta við. Í nærri því áratug hefur vélbyssukjaftur Mána ómað í útvarpstækjum landsmanna í gegnum þáttinn Harmageddon á X-inu 977 sem hann stýrir ásamt Frosta Logasyni. Þeim Harmageddonbræðrum er fátt heilagt og ekkert óviðkomandi. Ásamt því að vera í útvarpi nánast á hverjum degi þá starfar Máni einnig sem umboðsmaður og hefur starfað sem knattspyrnuþjálfari. Ari Brynjólfsson hitti Mána og fór yfir stöðuna á honum og samfélaginu öllu.
Máni hefur þurft að glíma við kerfið oftar en einu sinni, sérstaklega sem faðir tveggja drengja, 11 og 16 ára. Hann hallar sér fram og segir með alvarlegum tón: „Það er hvergi eins mikil misskipting og í heilbrigðiskerfinu. Þetta er óhugnanlegur viðbjóður. Ég á dreng sem er ofvirkur og með kvíðaröskun. Það tók fimmtán mánuði að koma honum í greiningu. Það var biðtíminn. Eftir fimmtán mánuði fær hann greininguna um að hann sé með kvíðaröskun og ofvirkni. Þá er okkur tilkynnt að hann geti komist á námskeið til að vinna með þessa hluti. Það kosti tólf þúsund krónur. Biðtíminn í það er hins vegar tólf mánuðir. En ef við viljum og höfum efni á þá kemst hann á þetta námskeið í næstu viku ef við borgum níutíu þúsund krónur. Ég og móðir hans litum hvort á annað og það var á þessum tímapunkti sem ég ákvað að fara í þingframboð.“ Hann segir uppeldið oft erfitt en alltaf skemmtilegt þar sem ofvirk börn séu sérstaklega skemmtileg.
Máni var orðinn staðráðinn í því að yfirgefa fjölmiðlaheiminn og snúa sér að pólitík. „Ég er búinn að vera óvirkur alkóhólisti í tuttugu ár, hef kynnst alls konar drengjum og mönnum sem hefðu með smá hjálp á einhverjum tímapunkti náð að verða afreksmenn, frumkvöðlar og frábærir samfélagsþegnar. Í þessu samfélagi eiga þeir ekki séns. Einstætt foreldri eða tekjulágar fjölskyldur hafa ekkert efni á borga níutíu þúsund krónur til að senda barnið sitt á námskeið, sem er ekkert vitað hvort virki eða ekki. Það fólk þurfi að bíða í tvö ár á meðan barnið þeirra dregst aftur úr í skóla, finnst einhverjum þetta í lagi? Auðvitað þarf að setja pening á hina og þessa staði en þegar ég sá Bjarna Ben og Sigurð Inga taka víkingaklappið fyrir afreksíþróttasjóð þá gubbaði ég. Því það er fjöldi afreksmanna sem situr núna og bíður. Fólk sem verður aldrei afreksfólk því það er á einhverjum biðlistum eða hefur ekki efni á að sækja sér heilbrigðisþjónustu sjálft. Það er kannski gott fyrir þessa menn sem tala fyrir flötu skattkerfi hafi það í huga.
Það væri gaman ef einhver auðmaðurinn myndi fylgja fordæmi Óla Arnalds og styðja geðheilbrigðiskerfið okkar. Ég held að mörgu leyti sé skiljanlegt að auðmenn á Íslandi séu ekki neitt rosalega viljugir að greiða skatta hérna. Þegar tekjublaðið kemur út sjáum við aldrei neinn tala vel um þá sem greiða hæstu skattana. Það er eins og ríkt fólk sé vont fólk. Það er stórkostlegur misskilningur, efnað fólk er vanalega gott fólk. Það vill flest greiða til samfélagsins og greiða miklu meira en það gerir. Samfélagið virðist bara ekkert vera hrifið af þeim sem leggja mikið til samfélagsins. Auðvitað eigum við að birta lista á hverju ári yfir þá sem greiða hæsta útsvarið. Undir fyrirsögninni „Þetta er topp fólk“. Þá myndu kannski fleiri vilja komast á þann lista og greiða skattana sína með bros á vör.“
