Í færslunni segir Bryndís að henni og eiginmanni hennar, Jóni Baldvin Hannibalssyni, hafi verið boðið á sýningu Ladda í Borgarleikhúsinu í síðustu viku.
Sýningin sem um ræðir, Þetta er Laddi, var frumsýnd þann 7. mars síðastliðinn og hefur hún fengið einróma lof gagnrýnenda. Um er að ræða ævisöguleikrit sem sver sig í ætt við Elly og Níu líf sem nutu mikilla vinsælda. Bryndís var mjög hrifin af sýningunni ef marka má skrif hennar.
„Sjaldan – eða aldrei – hef ég upplifað jafn ósvikin fagnaðarlæti að lokinni sýningu í leikhúsi – „Elsku Laddi, komdu aftur, ekki yfirgefa okkur“. Það lá við, að maður skynjaði sáran söknuðinn í lófatakinu. „Ekki fara, Laddi. Haltu áfram að vera fyndinn og skemmtilegur, gera okkur lífið bærilegt“.“
Bryndís segir að það hafi stundum hvarflað að henni að Laddi sé okkar íslenski Chaplin.
„Hann getur svo sannarlega litið brosandi um öxl, eins og honum einum er lagið – auðmjúkur og lítillátur. Árum saman gerði hann okkur lífið léttara – „Austurstræti, ys og læti…..“. allir muna það – og fleira og fleira. Hann gat brugðið sér í hvaða gervi sem var, hermt eftir fyrirmönnum og stórbokkum, án þess þó að vera meinfýsinn eða niðrandi. Hann var elskaður af öllum,“ segir Bryndís og heldur áfram að ausa sýninguna lofi.
„Sýning kvöldsins var stórkostleg, ógleymanleg – kom öllu til skila. Lítillætinu, einlægninni, sorginni og gleðinni – leikgleðinni. Já, líka eineltinu, sem særði – en spéfuglinn kvað það allt í kútinn. Valinn maður í hverju rúmi, allt stjörnur eftir þetta kvöld. Þvílíkur skari snillinga – mig vantar orð. Öll fóru þau á kostum, léku við hvern sinn „Laddafingur“. Gekk út með tárin í augunum. Laddi minn lifir.“
Margir taka undir með Bryndísi um að Laddi sé svo sannarlega þjóðargersemi. „Laddi er gull,“ segir til dæmis Björgvin Halldórsson. Þá minna nokkrir Bryndísi á að hún eigi nú aðeins í Ladda, en eins og einhverjir muna komu þau fram saman í Stundinni okkar fyrir margt löngu þar sem Laddi þróaði nokkrar af sínum frægustu persónum.
