Álfrún Perla Baldursdóttir dóttir Baldurs Þórhallssonar forsetaframbjóðanda, er á fullu þessa dagana eins og aðrir fjölskyldumeðlimir að vinna við framboð föður síns til Bessastaða. Í færslu á Facebook-síðu sinni segir Álfrún Perla að í kosningabaráttunni hafi henni hins vegar „blöskrað ansi oft yfir kommentum og almennum leiðindum byggðum á fordómum“ og hvetur landsmenn, jafnvel þó þeir hafi ekki í hyggju að kjósa föður hennar, að leyfa ekki slíkum ummælum að lifa ósvöruðum heldur berjast fyrir því að Íslandi verði áfram eitt frjálslyndasta samfélag heims.
Tilefnið er færsla á samfélagsmiðlum þar sem kona ein hneykslast á því að hjónin Baldur og Felix hafi sýnt hvorum öðrum ástúð á almannafæri.
Í færslunni greinir Álfrún Perla frá æskuminningu sinni þegar að ungur drengur sýndi af sér fordómafulla hegðun en vinkonunnar hennar brugðust við í skyndi:
“Ég nenni sko ekki að hlusta á einhvern homma syngja!” Sagði strákurinn fyrir aftan mig í Háskólabíói þar sem ég sat ásamt nokkrum grunnskólanemum í 7. bekk í þann mund sem Jónsi í svörtum fötum steig á svið. Ég var að fara að snúa mér við þegar tvær vinkonur mínar voru fyrri til og sögðu pollrólegar – “Veistu hvað hommi er”? Strákurinn var ekki með okkur í skóla og bjóst ekki við þessu. Hann fór alveg hjá sér og svaraði vandræðalega að hann vissi það sko alveg! Þær svöruðu þá um hæl, “og hvað er þá svona slæmt við það að hlusta á homma syngja?”
Skrifar Álfrún og segir að að frá því að hún muni eftir sér hafi hún spurt þessara spurningar á róló, á skólalóðinni og í Kringlunni:
„Þegar ég byrjaði á þessu voru krakkarnir sem ég talaði við svo ungir að þeir vissu ekki einu sinni hvað hommi var og þess vegna varð þessi spurning til.“
„Þegar við vorum komnar í 7. bekk voru því sárafáir sem töluðu með þessum hætti í Vesturbæjarskóla og langt síðan ég hafði heyrt þetta síðast. Ég man svo vel eftir þessu augnabliki í Háskólabíó, ekki útaf því að mér blöskraði hvað strákurinn sagði, heldur út af því hvað ég var glöð að það voru fleiri farnir að grípa boltann.“
Það hafi þó valdið henni vonbrigðum að sjá fordómafullar færslur grassera á samfélagsmiðlum:
„Við þennan mann langar mig að segja – hvað er svona slæmt við það að elska hvorn annan svona mikið? Ég vona innilega að fleiri leggi okkur lið, eins og vinkonur mínar gerðu fyrir nokkrum árum í Háskólabíói. Grípum boltann og leyfum ekki ljótum ummælum í fermingaveislum, á kassanum í Bónus eða á íþróttavellinum að lifa ósvöruðum. Þið þurfið ekki að ætla ykkur að kjósa pabbana á Bessastaði – en við þurfum sýna þeim sem láta svona ummmæli falla að við búum í einu frjálslyndasta samfélagi heimsins. Þar sem það er í lagi að elska. Biðjum fólk að hlusta á málefnin og tala af virðingu – aðgát skal höfð í nærveru sálar. Það eru ekki bara við fjölskyldan sem sjáum þetta, heldur heilt hinsegin samfélag og ungmenni um allt land.“
