„Ég hef ekkert að fela. Hrukkur, líkamshár, keppir, appelsínuhúð, og hvað þetta allt nú heitir. Þetta er bara skelin mín, ég fæ að búa í henni en hún er ekki ég því ég er meira en skelin mín.“

Svona hefst færsla sem Sigga Dögg, kynfræðingur, rithöfundur, fyrirlesari og sjónvarpsstjarna með meiru, skrifar og birtir á Instagram-síðu sinni í dag en með færslunni birtir Sigga mynd af sér nakinni. Hún segist vera þakklát fyrir líkamann sinn, eða skelina eins og hún kallar hann í færslunni, því hann er sterkur og fær í flestan öldusjó.

„En ég veit að samfélagið og menningin er ósammála mér. Hún vill pússa skelina og laga hana, sparsla smá, bóna og fægja, kannski líka mála aðeins. Bara svona dytta rétt að henni. Bara smá daglega. Svo hún verði besta útgáfan af sér. En það er aldrei neitt nóg. Þú átt alltaf að vera laga skelina. Hún er og verður aldrei nóg.“

Sigga segir að skelin sín veðrist með vindum, tíma, afrekum og áföllum og að hún megi það. „Ég þarf engin hrós um að vera sæt – ég er frekar ánægð með þessa skel, mér finnst hún mjög mögnuð og ég þakka daglega fyrir hana,“ segir hún.

„En ég þakka sérstaklega fyrir það að losna undan neikvæðu útlitstengdu innra tali. Ég tek mér pláss alla daga en dagarnir mínir eru ekki skilgreindir sem „ljótir“ eða sætir. Og ég leyfi mér að vera óförðuð, ógreidd, brjóstahaldara og brókarlaus með krikahár og ójafnar neglur.“

Þá Sigga ekki hugsa illa um sig og að hún elski sig ekkert minna. „Ég bara leyfi mér þetta. Ég tek þetta pláss hjá samborgurum mínum. Enda mega mikil forréttindaskel!“ segir hún.

„En veistu hvað – ég held að enginn pæli neitt sérstaklega í mér því fólk er svo upptekið af sjálfu sér og hvað öðrum finnst um það.“

Í færslunni er Sigga með mikilvæg skilaboð til fólks er varða það að vera sama um álit annarra. „Það er heila málið – ef þér fer að verða drull og öðrum fer að verða drull… hvað getur þá gerst um þessa útlitsmiðuðu megrunarmenningu?!“ segir hún og kemur svo með jólaóskina sína.

„Mín jólaósk til þín er að vera meira en skelin sem þú býrð í og meira en álit annarra. Mín ósk til þín er að vera drull. Innra ljósið skín skærar en skelin. Leyfðu þér að mæta. Skelin fær bara að koma með. Mitt neikvæða sjálfstal tengist mér og væntingum og kröfum um afrek og viðurkenningu. Og ég er viðkvæm fyrir því að vera kölluð skrýtin. Eða kannski frekar langþreytt. En það að sleppa neikvæðu líkamsímyndar sjálfstali er það dýrmætasta sem ég hef geta gert fyrir mig.“

Að lokum segist Sigga vera eins og hún er, hún hafi ekkert að óttast og ekkert að fela.

„Vertu með – leyfðu þér að vera meira en skelin en líka að þykja vænt um skelina.“

Færsluna má sjá hér fyrir neðan: