Frá upphafi siðmenningar hefur fólk dásamað kynlíf í listaverkum sem voru meira samfélagslega viðurkennd en á seinni tímum. Margir sem horfa til fortíðar telja að kynlíf hafi verið falið en staðreyndin er aftur á móti sú að menningarheimar í gegnum aldirnar hafa fagnað kynlífi, kynhneigð og kynfærum í gegnum listsköpun.
Frá Róm til Indlands til Persíu til Ameríku til forna var að finna kynlífslist notuð var í ýmsum tilgangi. Sum verkin voru til skrauts, önnur til að merkja vændishús og enn önnur til að efla frjósemi.
Til gamans má geta að þegar hin týnda borg Pompei á Ítalíu var grafinu upp úr öskugröf sinni, skipaði Francis konungur Sikleyjar að listaverkin yrðu læst inni og aldrei sýnd almenningi. Svo gekk dónaskapurinni fram af kóngi.
Hér má sjá nokkur erótísk listaverk fortíðar.
Vínker sem sýnir vændiskonu og viðskiptavin hennar (það má sjá peningaskjóðu á veggnum). Frá Grikklandi 480-480 f.Kr.
Freska af frjósemisguði frá Pompei 89 f.Kr-78 e.Kr.
Stytta frá Ming veldinu í Kína 1386-1644.
Leirstytta frá Mesópótamíu, nú Írak, 2000 f.Kr.
Stytta frá Egyptalandi 305-30 f.Kr.
Veggmynd í musteri í Nepal frá 15. öld.
Veggmynd í musteri í Indlandi frá 11.öld.
Pípa frá Cherokee ættbálki frumbyggja Bandaríkjanna frá 10.öld
Veggmynd frá Pompei frá 1.öld
Veggmynd frá Ming veldinu í Kína 1368-1644.
Stytta frá Spáni frá 5 – 3. öld f.Kr.
