Í vikunni rataði sólskinssaga inn á vefmiðlana. Níræður maður vann tugi milljóna í Happdrætti Háskólans. Móðir hans hafði gefið honum miðann þegar happdrættið var stofnað og æ síðan hafði maðurinn greitt samviskusamlega iðgjöldin. Loksins skilaði þessi þrjóska sér í 70 milljón króna vinningi. Vonandi getur gamli maðurinn notið vinningsins og aukið eigin lífsgæði. Líklegast er þó að erfingjar mannsins njóti góðs af þessum peningum.

Egill Skallagrímsson, afi minn, var ekki hrifinn af þeirri tilhugsun að börn sín hirtu afrakstur af lífsstarfi sínu. Honum var sérlega í nöp við son sinn Þorstein hvíta sem var hinn leiðinlegasti maður. Egill fluttist því búferlum í ellinni að Mosfelli til að forðast afskiptasemi sonarins. Áður en hann lést gróf hann öll sín auðæfi í jörð og tókst þannig að gera börn sín arflaus. Þetta er nútímafólki ekki leyft að gera þótt marga dauðlangi til þess. Æ síðan hafa ættingjar Egils leitað eftir fjársjóðnum með málmleitartækjum en án árangurs. Egill þoldi ekki ágirnd og stjórnsemi barna sinna sem komu fram við hann eins og innistæðu í bankabók.

Í störfum mínum með öldruðum hef ég iðulega rekist á ættingja sem bíða í óþreyju eftir arfi eftir aldraða foreldra sína. Börnin skipta sér af því hvort eldri borgarinn kaupi sér nýjan bíl eða sjónvarp eða ferðist og telja allan slíkan munað óþarfan. Viðkomandi sé að drepast og öll umframeyðsla minnki arfinn. Ég hef hitt gamalt fólk sem þorir ekki til tannlæknis vegna þess að erfingjarnir telja slíkt ónauðsynlegt rétt fyrir yfirvofandi andlát. Ráðlegging mín er alltaf hin sama. Þetta eru þínir peningar sem þú mátt ráðstafa að vild. Láttu allt eftir þér sem eykur lífsgæði og bætir líðan. Börnin verða að heyja sín eigin stríð og þú berð ekki ábyrgð á þeirra peningamálum og lífshamingju.

Ég vona að öldungurinn sem vann í happdrættinu geti notað þessa peninga sér til heilla. Hann á það skilið.