Landsréttur sýknaði í dag mann af ákæru Héraðssaksóknara frá því í fyrra fyrir kynferðisbrot gegn fyrrum stjúpdóttir sinni. Var maðurinn sagður hafa nýtt sér yfirburði sína gagnvart stúlkunni og traust hennar og trúnað hennar til hans sem stjúpföður. Mun hann m.a. hafa strokið stelpunni utanklæða og innan, yfir læri, rass, kálfa og svo klórað og strokið rass stelpunnar og stungið fingur í endaþarm hennar.

Málið á upptök sín í tilkynningu barnaverndar til lögreglu þar sem óskað var eftir rannsókn lögreglu á ætluðum brotum mannsins. Í skýrslutöku Barnahúsi í desember 2017 og aftur í janúar 2018 lýsti stúlkan undarlegri hegðun mannsins í kjölfar skilnaðar hans og móður stúlkunnar eftir sjö ára samband. Mun hún hafa orðið vör við breytta hegðun hans og sagði að hann kæmi fram við sig eins og hún væri kærasta sín.

Ákærði neitaði staðfastlega sök í skýrslutökum hjá lögreglu.

Héraðsdómur komst að þeirri niðurstöðu að framburður stelpunnar væri trúverðugur og gerði ekki athugasemdir við talsverðan mun á framburði hennar á milli skýrslutaka í Barnahúsi. Gaf stúlkan þær skýringar á muninum að hún hafi verið hrædd í skýrslutökunni og að á millitíðinni hafi hún notið aðstoðar sálfræðings við að rifja upp minningar og takast á við þær.

Héraðsdómur Reykjavíkur dæmdi manninn í tveggja og hálfs árs fangelsi og til að greiða brotaþola 1,8 milljónir í bætur auk máls- og sakarkostnað samtals á þriðju milljón króna.

Landsréttur ósammála héraðsdómi

Í niðurstöðukafla sýknudóms Landsréttar er þar fjallað um að framburður brotaþola hafi virst einlægur í síðari skýrslugjöf en fyrir dómi hafi framburður hennar verið óstöðugur og tekið breytingum á milli mánaða. Þá komst Landsréttur að því að seinni framburður sonar ákærða, „bróður“ stelpunnar, hafi tekið breytingum á milli dómstiga og væri seinni framburður hans ótrúverðugri en sá fyrri.

Landsréttur komst þannig að þeirri niðurstöðu að brot mannsins væru ekki sönnuð, enda um orð á móti orði að ræða. Vegna stöðugs framburðar og staðfastlegrar neitunar mannsins yrði ekki að annarri niðurstöðu komist.

Maðurinn er því nú sýkn allra saka.

Málskostnaður í Landsrétti, þar á meðal málsvarnarlaun og þóknun réttargæslumanns, um 6,5 milljónir greiðist úr ríkissjóði.