„Ákveðnir aðilar eru að reyna allt sem þeir geta til að gera mér lífið leitt og hræða mig“
„Ákveðnir aðilar eru að reyna allt sem þeir geta til að gera mér lífið leitt og hræða mig,“ segir Ólafía Kristjánsdóttir, annar eigenda húðflúrstofunnar Immortal Art í Hafnarfirði, í opinni færslu sem hún birtir á Facebook-síðu sinni í dag.
Aðfaranótt þriðjudags í síðustu viku var tívolíbombu kastað inn um rúðu stofunnar með þeim afleiðingum að eldur kviknaði og innanstokksmunir eyðilögðust. Fimm voru handteknir í kjölfarið og fjórir úrskurðaðir í gæsluvarðhald en þeim var sleppt úr haldi í vikunni.
Sjá einnig: Fjórir í gæsluvarðhaldi og húsleitir á sjö stöðum eftir sprengjuárás í Hafnarfirði
Immortal Art hafði aðeins verið starfrækt í einn dag þegar skemmdarverkið var framið. Í frétt DV.is skömmu eftir árásina kom fram að eigendur stofunnar, Ólafía og Andri, hefðu sætt hótunum í aðdraganda þess að stofan var opnuð. Þann 4. nóvember síðastliðinn voru fjórir, þrír karlar og ein kona, úrskurðaðir í gæsluvarðhald í tengslum við rannsóknina. Lögreglustjórinn krafðist þess að fjórmenningarnir sættu gæsluvarðhaldi til dagsins í dag, 11. nóvember, en Hæstiréttur felldi úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur þar að lútandi úr gildi á mánudag.
Í færslu sinni á Facebook fer Ólafía yfir atburarásina undanfarin misseri. „Ég hef lifað í hræðslu í 1 og hálft ár. Áður en ég held áfram vil ég koma á framfæri að ég hef aldrei skrifað undir neina samninga og hef aldrei verið samningsbundin í mínu lífi sem listamaður,“ segir Ólafía og bætir við að henni hafi verið hótað líkamsmeiðingum af ákveðnum aðilum.
„Meðal annars hefur verið sagt ‘’Brjóta á mér hendurnar, stinga mig í andlitið og láta mig lenda í sjúkrabíl.’’ Sagt við mig að ég væri ’’lítil og ljót sveitastelpa sem væri ekkert án þeirra“,“ segir Ólafía í færslu sinni og bætir við að höfðu samráði við sálfræðing og fjölskyldu sína hafi hún ákveðið að fjarlægja sig frá þessu illa innrætta fólki.
„Eftir að ég tók það skref og fór á önnur mið byrjuði hótanir á þá aðila sem reyndust mér góðir og var þeim hótað með íkveikju á vinnustað. Eftir það var brotist inn hjá mér og íbúðin mín eyðilögð. Dyrabjallan byrjaði að hringja seint um kvöld og enginn sást í dyrasíma. Mánuði þar á eftir var svefnherbergisglugginn minn sprengdur inn um nótt með þeim afleiðingum að karmur og rúða tættust yfir allt herbergið og rúmið mitt,“ segir Ólafía og bætir við að á þeim tímapunkti hafi hún orðið verulega hrædd og liðið illa. Hún brá því á það ráð að flytja út þar sem hún hafi ekki þorað að vera heima hjá sér og í kjölfarið selt íbúðina sína.
„Eftir það var brotist inn hjá mér og íbúðin mín eyðilögð.“
„Ég taldi það vera best fyrir mig að komast sem lengst í burtu og fór erlendis. 9 mánuðum seinna ákvað ég með mikinn stuðning frá manninum mínum að koma heim og halda áfram með lífið. Við vorum að fara að opna fallegu stofuna okkar morguninn 1. nóvember en það fór ekki þannig eins og þið öll vitið. Sprengjuárás númer 2 var staðreynd,“ segir Ólafía og bætir við að hún vilji ekki lifa i ótta, hún hafi ekki gert neitt rangt.
„Ég er ekki þjófur og hef aldrei stolið neinu. Ég skulda engum neitt.“
„Við höfum heyrt allskonar vitleysu á síðustu mánuðum sem ég ætla hér með að koma á hreint við alla. Ég er ekki þjófur og hef aldrei stolið neinu. Ég skulda engum neitt. Það hefur enginn keypt neitt fyrir mig. Allt sem ég á er það sem ég hef unnið mér inn fyrir sjálf. Eins og allir sem þekkja mig vita hef ég aldrei reykt sígarettur, drukkið áfengi né neitt eiturlyfja á ævi minni og því er fáránlegt að heyra það að ég eigi útistandandi dópskuldir,“ segir hún og bætir við að reynt hafi verið að koma af stað mjög ljótum sögum sem eru ekki sannar.
„Ég er listamaður. Það eina sem ég vil er að geta skapað mína list í rólegu umhverfi. Mér finnst mjög leiðinleg þessi umfjöllun sem er í umræðunni núna. Hún gefur neikvæða mynd af minni starfsstétt þar sem flest allir kollegar mínir hérlendis eru ljúfasta fólk sem vilja það sama og ég, að fá að skapa list í ró og næði. Því miður eru rotin epli til. Það er ekkert ‘’tattoo-stríð’’ í gangi. Þetta eru ofsóknir og ærumeiðingar á hæsta stigi. ÉG Á MIG SJÁLF og það bjó mig enginn til nema foreldrar mínir. Ég mun halda áfram að gera það sem ég elska að gera og læt ekkert stoppa mig.“
