Ein þeirra er að geispi hjálpi til við að auka magn súrefnis í líkamanum og um leið minnka magn koldíoxíðs.
Þegar við öndum djúpt að okkur þegar við geispum getum við fyllt lungun með meira súrefni og það getur verið gagnlegt, sérstaklega ef við erum þreytt eða eru í umhverfi þar sem hlutfall súrefnis er lágt. Það þykir styðja þessa kenningu að við geispum oft þegar við erum þreytt eða leið.
Önnur kenning er að geispi hjálpi til við að stjórna hitanum á heila okkar. Þegar heilinn verður of heitur byrjum við að geispa til að kæla hann. Rannsóknir hafa sýnt að við geispum oft þegar við erum þreytt og að þreyta getur hækkað hitastig heilans og það þykir styðja þessa kenningu.
Þriðja kenningin er að með því að geispa sýnum við öðru fólki andlegt ástand okkar. Þegar við sjáum annað fólk geispa, getum við fundið fyrir þörf til að geispa sjálf, jafnvel þótt við séum ekki þreytt. Þetta eru einhverskonar speglunarviðbrögð þar sem við speglum það sem annað fólk gerir.
Þetta getur líka verið leið okkar til að gefa öðrum til kynna að okkur leiðist eða séum þreytt.
En hver sem ástæðan er, þá er geispi vel þekkt og algengt fyrirbrigði hjá fólki og fleiri dýrategundum.
