Aníta Hauksdóttir, einn brotaþola Jóhannesar Tryggva Sveinbjörnssonar, segist ekki geta orða bundist vegna fréttar um að Jóhannes hafi hrundið af stað fjáröflun í eigin þágu þar sem hann hyggst fara með mál sitt fyrir Mannréttindadómstól Evrópu.
„Ég get vart orða bundist. Eftir að hafa staðið í helvíti í gegnum skýrslutökur, viðtöl hjá lögreglu, vitnisburði í héraðsdómi og setið í landsrétti með hjartað og sálina í gólfinu, eftir alla þá vanlíðan sem hann olli mér í öll þessi ár, eftir alla sálfræðitímana og vinnuna sem ég hef lagt í að ná aftur heilsu og styrk,“
skrifar Aníta í færslu á Facebook.
Jóhannes hlaut sex ára fangelsi fyrir kynferðisbrot gegn Anítu og þremur öðrum konum. Í samtali við Fréttablaðið segir Aníta að sig og fleiri brotaþola Jóhannesar hrylli við því að fólk fái falskar upplýsingar um hann. Í ársbyrjun 2022 var Jóhannesi dæmdur tólf mánaða hegningarauki í Héraðsdómi Reykjaness þegar hann var sakfelldur fyrir kynferðisbrot gegn fimmtu konunni. Hæstiréttur hafnaði málsskoti Jóhannesar, meðal annars með þeim rökum að niðurstaða Landsréttar væri að verulegu leyti byggð á sönnunargildi munnlegs framburðar og það mat verði ekki endurskoðað hjá Hæstarétti.
Segir fjölmiðla gefa gerandanum platform
„Að fréttamenn og miðlar skuli leyfa sér að bjóða geranda mínum platform til þess að vanvirða mig, niðra mig og kalla mig beinlínis lygara. Að hann fái platform enn einu sinni til þess að reyna að ljúga upp á okkur þolendur, búa til einhverjar ógeðfelldar sögur um hvað hafi gerst,“ segir Aníta og vísar til fréttar á Vísir fyrr í dag um vitnað í yfirlýsingu á söfnunarsíðu Jóhannesar þar sem hann segist vera í fangelsi fyrir glæp sem hann framdi ekki.
Aníta segir að í fréttinni hafi gerandi hennar fengið að kalla sig lygara. „Sami maður og laug ítrekað upp á mig. Bjó til ógeðfelldar sögur um mig og þetta atvik sem átti sér stað. Á meðan þurfti ég að sitja þegjandi og hljóðalaust og bíða eftir réttvísinni hjá dómstólum. Ég var sandkorn af þeirri manneskju sem ég átti að vera.“
„Ég væri svo innilega til í það að fjölmiðlar sýni í það minnsta lágmarks virðingu og fari með staðreyndir máls, ekki öskur-væl og lygar þessara veruleikafirrta manns sem braut á mér. Ég á ekki að þurfa að svara fyrir svona hér, ég gerði það fyrir lögreglu, réttargæslumanni, héraðsdómi og landsrétti. Éttu skít Jóhannes.“
Stóð í trú um að fá frið og gerandinn refsingu
„Ég stóð í þeirri trú að eftir niðurstöðu héraðsdóms, landsréttar og höfnun hæstaréttar að hann fengi ekki annað tækifæri til þess að ráðast á okkur opinberlega. Hann fengi refsingu og við frið. Þá að lágmarki að staðreyndir málsins kæmu fram réttar en ekki einhver orðastríð frá fanga á litla hrauni, raðnauðgara.“
Aníta segir í færslunni að hún muni nú tjá sig í síðasta sinn um málið og staðreyndir þess, en hún birtir staðreyndir orðrétt upp úr dómsuppkvaðningu, skýrslutökum og vitnisburðum.
“án hennar samþykkis, með því að nudda kynfæri hennar utanklæða og fara síðan með hönd sína inn fyrir nærbuxur hennar og nudda kynfæri hennar og setja fingur inn í leggöng hennar, henni að óvörum, þar sem hún lá léttklædd á nuddbekk”
“án hennar samþykkis, með því að renna hönd sinni milli rasskinna hennar og setja fingur inn í leggöng hennar, henni að óvörum, þar sem hún lá á nuddbekk”
“án hennar samþykkis, með því að káfa á kynfærum hennar og setja fingur inn í leggöng hennar og endaþarm, henni að óvörum, þar sem hún lá léttklædd á nuddbekk”
“án hennar samþykkis, með því að káfa á kynfærum hennar og setja fingur inn í leggöng hennar, henni að óvörum, þar sem hún lá léttklædd á nuddbekk”
Aníta segir fjóra brotaþola, þar á meðal sig lýsa því hvað gerðist í meðferðum hjá Jóhannesi. „Þetta eru 4 brotaþolar, þar á meðal ég, af alltof mörgum, að lýsa því hvað átti sér stað. Án samþykkis… öllum að óvörum. Ekki ein einasta af okkur 5 sem hann er sakfelldur fyrir að brjóta á leitaði til þessa brenglaða manns í einhverja „óhefðbundna“ stoðkerfismeðferð.“
„Það hefði aldrei legið fyrir samþykki, hvað þá skriflegt, því enga af okkur grunaði hvað hryllingur beið okkar. Þessi grein er ekkert annað en fjölmiðlakona að rétta dæmdum nauðgara gjallarhorn til þess eins að niðra okkur og valda okkur frekari skaða og vanlíðan.“
Aníta birtir sömuleiðis staðreyndir um það hvernig brotaþolarnir upplifðu að ganga í gegnum ferlið og hvernig líðan þeirra var eftir að á þeim var brotið.
“A hafi verið mjög brotin, átt erfitt með að stunda sportið og grátið mikið í tengslum við það, óttast að vera “dæmd” í samfélaginu og ekki viljað kæra ákærða af ótta við að enginn myndi trúa henni” – mamma í vitnisburði
“A greindist með og þjáðist af alvarlegum og allt að mjög alvarlegum einkennum áfallastreituröskunar”
“Þykja brot ákærða gegn A og B sérlega ósvífin í ljósi ungs aldurs A og þess að B var haldin langvinnum sjúktómi”
„Ákærði á sér engar málsbætur“