„Ég kom hingað til að verða barnfóstra hjá íslenskri fjölskyldu – au pair. Þetta var í janúar, það var ofboðslega kalt, allt of mikill vindur, og það var svo dimmt. Mér leist ömurlega á þetta og ætlaði heim eftir viku. En svo ákvað ég að þrauka og klára starfssamninginn við fjölskylduna sem var níu mánuðir,“ segir Aneta Matuszewska, sem kom til Íslands frá Póllandi fyrst árið 2001. Hana óraði ekki fyrir því að 16 árum síðar byggi hún enn á landinu.

Aneta var fljót að ná íslenskunni á þremur árum. Henni bauðst vinna á leikskóla en þar kynntist Aneta ástinni fimm árum eftir að hún flutti til Íslands. Aneta og eiginmaður hennar, Hjalti Ómarsson, hafa verið nánast óaðskiljanlegt allt frá því þau litu hvort annað fyrst augum.

Þannig að þetta var ást við fyrstu sýn?

„Já, hjartað í mér slær örar í hvert skipti sem ég rifja upp þetta augnablik. Þetta var ótrúlegt augnablik.“
„Ég fann þetta líka strax,“ segir Aneta og bætir síðan við hikandi: „Ég var í öðru sambandi á þessum tíma.“
„Þannig að á því augnabliki þegar Aneta leit mig fyrst augum gerði hún sér grein fyrir því að hún var komin í vandræði,“ segir Hjalti.

Upp frá þessu voru Aneta og Hjalti nánast óaðskiljanleg og létu það ekki þvælast fyrir sér að þau unnu ekki á sömu deildinni á leikskólanum. Þau fundu sífellt tilefni til að hittast og ræða saman í vinnunni.
„Aðeins þremur mánuðum síðar var hún flutt inn til mín og um vorið 2007 trúlofuðum við okkur,“ segir Hjalti.

**Í helgarblaði DV er ítarlegt viðtal við Anetu.““

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=sywhCFlVWu4&w=560&h=315]