Frumvarpsdrög Sigríðar Á. Andersen dómsmálaráðherra, um að leyfa böll og bingó á helgidögum, sem hingað til hefur verið óleyfilegt, leggst illa í Karl Sigurbjörnsson, biskup. Tillögurnar miða að því að afnema öll bönn við helgidagafrið, með þeirri undantekningu þó að áfram verður óheimilt að trufla guðsþjónustu og annað helgihald með hávaða eða háttsemi sem andstæð er helgi viðkomandi athafnar. Helgidagarnir verða áfram þeir sömu og verið hafa, en upptalning þeirra verður felld úr lögum.
Karl segir friðinn vera úti og rifjar upp ástæðu helgidagalöggjafarinnar:
„Nú er stefnt að því að afnema það litla sem eftir er af helgidagalöggjöfinni. Nú fær jólafriðurinn að fjúka. Helgidagalöggjöfin á rætur í hvíldardagsboði Biblíunnar. Hvíldardagsboð Biblíunnar er lífsvörn gegn græðgi og kúgun. Þá skyldi allt fá að hvílast, menn og skepnur og jörðin sjálf. Þannig vildi Guð koma í veg fyrir að streytan og græðgin næði yfirhöndinni og kæfði umhyggjuna.“
Þá segir Karl að þetta gæti haft áhrif á kjarasamninga, verið sé að þjónka við þörfum viðskiptalífsins:
„Nú fá þarfir viðskiptalífsins algeran forgang. Og það þarf enginn að segja að afnám helgidagalöggjafarinnar muni ekki hafa áhrif á kjarasamninga. Hvers vegna ætti þá að hafa helgidagaálag ef allir dagar eru jafnir?“