„Við lögreglumenn höfum reynt að eiga raunverulegar samræður við ríkið um kjör okkar í mörg ár. Samningur sá sem við vinnum eftir í dag rann út fyrir meira en ári síðan. Við sitjum enn við samningaborðið án nokkurs árangurs. Lögreglumenn hafa ekki verkfallsrétt og það hefur ríkið nýtt sér til þess að framlengja löngu úrelta samninga.“
Textinn að ofan er á meðal þess sem gefur að líta í auglýsingu sem Landsamband lögreglumanna birti í fjölmiðlum í dag og hefur vakið mikla athygli. Þar kemur einnig fram að laun lögreglumanna í dag eru að raunvirði svipuð og árið 2002 en kaupmáttur launa almennt hefur hækkað mikið síðan þá.
DV hafði samband við Snorra Magnússon, formann Landsambands lögreglumanna, vegna málsins og upplýsti hann að meðalbyrjunarlaun lögreglumanna væru um 440.000 krónur á mánuði fyrir skatta og gjöld. Inn í það vantar aukavinnu og vaktaálag en tölfræði um laun að því viðbættu er ekki til. Algengt er þó að lögreglumaður sé í heildina með um 550.000 krónur að aukavinnu meðtaldri. Byrjunardagvinnlaun lögreglumanns eru 360.000 krónur.
Aðspurður hvort tími einhverra þrýstingsaðgerða sé nú kominn hjá lögreglumönnunum segir Snorri að ekki séu heimildir til slíks:
„Þar sem Landsamband lögreglumanna hefur ekki verkfallsrétt þá höfum við ekki nein önnur vopn í þessu vopnabúri kjarabaráttunnar því svo margt annað hangir saman við verkfallsréttinn, til dæmis yfirvinnubann sem flugumferðastjórar og fleiri stéttir hafa stundum beitt. Allt slíkt er okkur óheimilt af því við höfum ekki verkfallsréttinn.“
Snorri segir að Landsbandi lögreglumanna sé með öllu óheimilt að skipuleggja hópuppsagnir en varðandi þá spurningu hvort margir lögreglumenn hugsi sér til hreyfings þá veit hann ekki stöðuna á því. Þess má geta að í kjarabaráttu lögreglumanna árið 2015 bar nokkuð á veikindum þeirra og þá hótaði fjármálaráðherra Landsbambandi lögreglumanna lögsókn. Þáverandi fjármálaráðherra er einnig fjármálaráðherra í dag, Bjarni Benediktsson.
Verkfallsréttur lögreglumanna var afnuminn með lögum árið 1986 en var það í þvinguðu samráði við lögreglumenn: „Það lá fyrir að ríkisstjórnin á þeim tíma ætlaði að afnema verkfallsréttinn með lögum. Þá sömdum við um svokallaða viðmiðunarleið. Laun okkar áttu þá að taka hækkunum fjögurra tilgreindra opinberra starfsmanna. Strax eftir samninginn urðu deilur um forsendur þessara útreikninga og þær stóðu allt til aldamóta. Þá sömdum við burt þessa viðmiðunarleið og tókum í staðinn upp gerðardómsleiðina.“
Ríkið vildi afnema viðmiðunarleiðina þar sem það taldi að hún ylli of háum sjálfkrafa launahækkunum hjá lögreglumönnum.
Lögreglumenn hafa tvisvar farið með sín kjaramál fyrir gerðardóm og í bæði skiptin hefur dómurinn úrskurðað að það hallaði á þá. Hins vegar væru aðstæður með þeim hætti í samfélaginu að ekki væri hægt að bæta úr. Var þetta á eftirhrunsárunum. Í góðæri undanfarinna ár hefur ekki verið hægt að bæta kjörin af ótta við verðbólguskot.
Allt stendur því fast hjá lögreglumönnum sem hafa nú gripið til þess ráðs að vekja athygli á ástandinu í auglýsingu sem vakið hefur mikla athygli.
