Núverandi utanríkisráðherra Katalóníu Alfred Bosch er komin til landsins til að ávarpa Íslendinga og greina frá því ofbeldi og ógn sem steðjar að þjóð hans af hendi Spánverja vegna sjálfstæðisbaráttu Katalóníu. Hann mun halda erindi í Safnahúsinu á Hverfisgötu, ásamt Elisenda Casanas prófessor við Edinborgarháskóla á morgun laugardag klukkan 12.
Yfirskrift fundarins er „Hvað er að gerast í Katalóníu?“ og er hann opinn öllum. Fundarstjóri er Ögmundur Jónasson, fyrrverandi ráðherra.
Viðbrögð ríkisstjórnar Spánar við sjálfstæðisbaráttu íbúa Katalóníu er sögð yfirdrifin og öfgafull. Dolors Bassa er til dæmis ein þeirra tíu þingmanna katalónska þingsins sem hafa setið yfir 400 daga í fangelsi á Spáni fyrir að skipuleggja atkvæðagreiðslu um sjálfsákvörðunarrétt Katalónsku þjóðarinnar. Er hún ákærð fyrir ofbeldisfulla uppreisn og fer spænska ríkið fram á 17 ára fangelsi.
Fangelsin þar sem þingmennirnir eru hafðir í haldi er engin Kvíabryggja, þau eru rammgerð og hýsa hættulegustu glæpamenn Spánar. Klefarnir eru u.þ.b 6 fermetrar, þar sem borð, stóll og skrifborð eru steypt ofan í gólfið og 200 kílóa járnhurð sér um að halda þeim inni 18 klst. á dag. Heimsóknartíminn með ástvinum er 90 mínútur á mánuði.
Réttarhöldin yfir Bassa og kollegum hennar hófust nýlega í Madrid. Réttarhöldin munu taka að hið minnsta fjóra mánuði og verður sakborningunum gert að sitja þar og hlusta á 600 vitni ákæruvaldsins þangað til yfir líkur. Eru þau flutt á milli fangelsis og dómshús í þröngum gluggalausum búrum kl. sjö á hverjum morgni og í fangelsið aftur kl. 22:00, og tekur ferðalagið klukkustund hvora leið. Meðferðin er sögð ómannúðleg og vísvitandi notuð af yfirvöldum á Spáni til að berja niður baráttuþrek og aldagamla sjálfstæðisdrauma katalónsku þjóðarinnar.
Guðmundur Arngrímsson hefur látið sig málefni Katalóníu varða og skrifar grein í Morgunblaðið í dag hvar hann segir mikilvægt að samhengi málsins sé skýrt fyrir lýðræðissinnum:
„Sendiherra Spánar réttlætti nýlega fangelsun, handtökur og handtökuskipanir á lýðræðislega kjörnum þingmönnum og formönnum félagasamtaka, sem og fangelsun þingforseta þjóðþings Katalóníu ásamt því að réttlæta ákærur gegn embættismönnum þar í landi. Hún vísaði á sama tíma til þess að enginn skyldi velkjast vafa um að Spánn væri enn lýðræðisríki og óþarfi að skipta sér af framgöngu stjórnvalda þar gagnvart stjórnmálamönnum og borgurum sem berjast fyrir pólitískum skoðunum sínum. Margt sem fram kemur í grein hennar ætti að hringja viðvörunarbjöllum hjá lýðræðissinnum. Mikilvægt er að samhengið sé útskýrt fyrir lesendum og Íslendingum öllum, því við getum haft áhrif með afstöðu okkar á alþjóðavettvangi og skiptir þá miklu máli að við þekkjum málavöxtu.“