Ég hef fylgst með störfum hans á erlendri grundu, hann hefur verið í barnanefnd Eystrasaltsráðsins og leitt starf nefndarinnar um fimmtán ára skeið. Sama gildir um Lanzarote-nefnd Evrópuráðsins í Strasbourg. Barnastofur að íslenskri fyrirmynd hafa sprottið upp eins og gorkúlur í allri Norður-Evrópu.
Ég þekki ekki þessi tilteknu mál sem tekist er á um, enda eru þau vafalaust bundin trúnaði, mér sýnist þetta allt bera þess merki að þarna sé verið að togast á innan stjórnsýslunnar en ekki um mál sem skipta öllu, sem er velferð barnanna. Hin stóra mynd blasir við í mínum huga. Þetta er frumkvöðull og vandaður og góður embættismaður.
Þetta eru alvarlega ásakanir sem hafa verið bornar á hann og það hefur ekki verið skorið úr um hvort þær séu réttar eða ekki. Börnin eiga að fá að njóta vafans þarna og það á ekki að útnefna einhvern í slíka nefnd sem grunur leikur á, vel rökstuddur grunur þegar litið er til umfangs kvartananna, að hafi viðhaft óeðlileg vinnubrögð í starfi. Það er mjög óeðlilegt.
Þetta er eins og ef dómari er sakaður um mútur, það er ekki víst hvort það sé rétt að hann hafi verið þiggja mútur en ef það er enn verið að rannsaka það eða skoða þær ásakanir þá er ekki rétt að sá dómari sé settur í nefnd sem er að skoða spillingu innan dómskerfisins eða eitthvað slíkt.
