„Lítið fer fyrir umræðum um skatta hér á landi þrátt fyrir hve háir þeir eru og hve mjög þeir hafa hækkað frá því að vinstri stjórnin tók við árið 2009. Þær miklu og fjölmörgu skattahækkanir sem þá dundu á þjóðinni, réttlættar með skyndilegum efnahagserfiðleikum, hafa flestar haldið sér, jafn undarlegt og það er.“
Svo segir í leiðara Morgunblaðsins í dag en gera má ráð fyrir að þar haldi Davíð Oddsson, fyrrverandi forsætisráðherra og fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins, á penna.
Í leiðaranum er fjallað um skattamál hér á landi og er nokkuð föstum skotum skotið að Sjálfstæðisflokknum og Bjarna Benediktssyni fjármálaráðherra.
Í leiðaranum er það gagnrýnt að skattahækkanir síðustu ára hafi ekki bara haldið sér heldur hafi núverandi ríkisstjórn stigið það skref að hækka skatt á fjármagnstekjur enn frekar.
„Í nýlegri umfjöllun Samtaka atvinnulífsins er minnt á að þessi skattur hafi í fyrra verið hækkaður úr 20% í 22% „undir því yfirskini að skattstofninn yrði endurskoðaður. Nú rúmlega ári síðar hefur slík endurskoðun ekki farið fram. Mikilvægt er að stjórnvöld skapi rými til að lækka skatta og draga úr launatengdum gjöldum – nú er rétti tíminn.“ Þetta eru orð að sönnu. Nú er rétti tíminn til að lækka skatta og draga úr launatengdum gjöldum, en varla verður sagt að nokkuð bóli á slíku.“
Í leiðaranum segir að Samtök atvinnulífsins hafi bent sérstaklega á það í umfjölluninni um fjármagnstekjuskattinn að ólíkt því sem oft mætti ætla af umræðunni sé skattbyrði fjármagns svipuð og skattbyrði launa og skattbyrði fjármagns hér á landi sé ekki endilega minni en annars staðar á Norðurlöndum þó að því sé oft haldið fram.
„Hið fyrrnefnda stafi af því að þó að skatthlutfall fjármagns sé lægra en launa, 22% á móti 36,94% eða 46,24% eftir launum, þá þurfi að taka tillit til annarra þátta, svo sem persónuafsláttar, sem lækkar meðalskattprósentu launamanna verulega. Þá gleymist í umræðunni að arður sé ekki greiddur nema hagnaður sé af fyrirtækjum og þá sé fyrst greiddur 20% tekjuskattur áður en arðurinn sé greiddur út og svo sé fjármagnstekjuskatturinn greiddur af því sem eftir er. Að teknu tilliti til þessa sé „eiginleg skattbyrði arðgreiðslna því 37,6% en ekki 22%“. Um hið síðarnefnda segja Samtök atvinnulífsins að reglur um fjármagnstekjuskatt séu mun flóknari annars staðar á Norðurlöndum en hér á landi, þar séu fjölmargar undanþágur og skattur jafnvel aðeins greiddur af ávöxtun sem sé umfram svokallaða áhættulausa ávöxtun, það er að segja ávöxtun ríkisbréfa. Þetta þýðir að meðalskattprósentan í þessum löndum er mun lægri en virðist við fyrstu sýn.“
Leiðarahöfundur er þeirrar skoðunar að skattar séu almennt mjög háir hér á landi og þar beri bæði ríki og sveitarfélög sök.
„Báðir þessir aðilar verða að fara að vinna af alvöru að lækkun skatta, jafnt á fyrirtæki og almenning, vilji þeir efla íslenskt atvinnulíf og stuðla að aukinni velsæld almennings.“
