„Manneskjan er breysk og það á jafnt við um konur og karlmenn. Pabbi minn var það til dæmis og ég er það líka. Áföll markeruðu líf pabba sem dó 11. Október 2011, það er fyrir átta árum í dag. Til að deyfa sig notaði hann oft áfengi.“

Svona hefst færsla Haddar Vilhjálmsdóttur fjölmiðlakonu, en hún hefur nú sett tappann á flöskuna og hyggst ekki taka hann úr aftur. „Ég hef notað áfengi til að deyfa sársauka frá 13 ára aldri en svo kom að því að ég missti tökin á því ömurlega misheppnaða deyfilyfi og fór að misnota það fyrir örfáum árum, tök sem ég hafði þó líklega aldrei,“ segir Hödd, sem bætir við að hún hafi náð botninum fyrir rúmu ári síðan og leitaði hún sér hjálpar í kjölfarið.

Þá segist hún hafa misstigið sig nokkrum sinnum á leiðinni en með aðstoð frá traustu fólki komst Hödd þó að lokum á betri stað. „Sjálf hef hef farið í gegnum fjölmörg áföll frá barnæsku og mörg hver virkilega sár,“ segir hún og tekur fram að brosið hafi verið eitt af þeim vopnum sem hún nýtti til að komast af, „eins vitið, penninn og að kunna að koma fyrir mig orði. En það kemur að því að brosið þrýtur eða það nær ekki alltaf lengur til augnanna,“ segir hún.

„Það að ráða ekki við áfengi hefur verið mér svo mikil skömm síðasta árið. Ég ætla hér með að fleygja þeirri skömm út um gluggann og gera mig og stelpurnar mínar stoltar. Því þær og ég erum það eina sem skiptir máli.“