Jón Steinsson, hagfræðingur í New York, setti þessa athugasemd inn á vefinn:

— — —

Páll Benediktsson, upplýsingafulltrúi Skilanefndar Landsbankans segir (á vísi.is):

„Það er alveg af og frá að lán til Magnúsar Kristinssonar, útgerðarmanns í Vestmannaeyjum, hafi verið afskrifuð. Hvorki lán til hans né nokkurra félaga á hans vegum hafa verið afskrifuð. Við munum fyrst ganga að öllum þeim veðum sem liggja lánunum til grundvallar,”

En er það allt of sumt? Ætlar skilanefndin einungis að ganga að veðunum en láta honum eftir það sem eftir stendur? Ef fyrirtæki Magnúsar eru gjaldþrota, er ekki nær að bankinn leysi þau til sín og selji þau hæstbjóðanda? Annað er held ég ekkert annað en sami “crony capitalisminn” og sá sem var við lýði fyrir hrun.

Ég minni í þessu sambandi á hugmynd sem Þórlindur Kjartansson
setti fram í vor:

“Best væri ef ráðherrar gerðu viðamiklar kröfur um gagnsæi þegar til
niðurfellingar krafna kemur. Setja ætti sem skilyrði fyrir
niðurfellingu krafna að allar upplýsingar um fjárhagsstöðu viðkomandi
fyrirtækis væru gerðar opinberar eins og gert er í gjaldþroti.”