Áhrifavaldurinn og sjómaðurinn Kristján Einar Sigurbjörnsson er nýjasti gesturinn í hlaðvarpi Sölva Tryggvasonar. Þar lýsir Kristján Einar skelfilegri reynslu sinni af því að vera settur í fangelsi á Malaga á Spáni með forhertum glæpamönnum, morðingjum og nauðgurum, fyrir litlar sakir.
Að eigin sögn var Kristján Einar handtekinn eftir sakleysislegar ryskingar á næturlífinu í Malaga, þar sem enginn slasaðist alvarlega, og látinn dúsa í saurmenguðum fangaklefa í nokkra daga þar til að hann var leiddur fyrir dómara.
Hann segist ekki enn vita hvert sakarefnið var enda fékk hann ekki túlk á meðan málið var tekið fyrir í dómshúsinu. Þegar málinu var lokið í dómsalnum var loks útskýrt fyrir honum að hann væri á leiðinni í fangelsi en hann fékk ekki að vita hversu lengi.
Kristján Einar lýsir síðan ómanneskjulegum aðstæðum í fangelsinu. Mistök hafi verið gerð því hann var settur á vitlausa deild með verstu glæpamönnunum. Hann hafi óttast um líf sitt og horft upp á ógeðfellda hluti, þar á meðal fanga sem ristur var á hol og hópnauðgun á 19 ára dreng sem var refsing fyrir það að viðkomandi hafði kjaftað frá.
Hann segist hafa fengið vernd frá pólskri klíku inni í fangelsinu en til þess þurfti hann að gera ólýsanlega hluti.
„Þeir réttu mér hnífinn og sögðu, stingdu hann ef þú vilt fá vernd frá okkur. Það var það sem ég þurfti að gera,“ segir Kristján Einar. Þá hafi hann sjálfur verið stunginn í hópslagsmálum í fangelsinu og hársbreidd hafi munað að hann hafi verið skorinn á háls í átökum milli stríðandi fylkinga.
Hann hafi fengið eitt 40 sekúndna símtal til fjölskyldu sinnar og ekki getað upplýst þau um annað en að hann væri í fangelsi á ótilgreindum stað þegar samtalinu var slitið. Um mánuði síðar hafði hann náð samningi í gegn sem gerði honum kleyft að hringja 15 sinnum í viku til ættingja sinna.
Í samtali þeirra veltir Sölvi því upp hvort að ekki blasi við að brotið hafi verið gróflega á mannréttindum Kristjáns Einars með þessari vítisvist. Kristján Einar tekur undir það og segir að íslensk yfirvöld hafi ekki aðstoðað á nokkurn hátt og enga hjálp hafi verið að fá. Hann viti ekki hvað sé hægt að gera til að leita réttar síns eftir þessa reynslu og auglýsir í raun eftir hjálp til þess.
„Ég veit ekki hverng mér líður, ég veit ekki hvernig mér á að líða. Ég veit ekki hvernig ég á að hegða mér,“ segir Kristján Einar þegar Sölvi spyr hann hvernig hann sé að vinna úr þessari reynslu. Hann sé að taka fyrstu skrefin í að leita sér hjálpar en hann óttast að það skaðinn sé skeður. „Þetta er skaði sem er kominn til að vera,“ segir hann og bætir við að hann ætti í raun að láta leggja sig beint inn á geðdeild en hann sé vanur því að taka hlutina á kassann.
Þá ber hann íslenskum fjölmiðlum ekki vel söguna og segist hafa beinlínis fengið hótanir um einhverjar afleiðingar ef hann kæmi ekki í viðtal til ákveðinna miðla.
„Ég skipti engu máli, þeir vildu bara fá fréttina,“ segir Kristján Einar.
