„Í störfum mínum sem lögmaður hitti ég oft fólk sem að glímdi við þennan vanda að vera fíkill. Og oftar, oftsinnis fékk ég að heyra sögur af fólki sem var frelsissvipi sem þorði ekki að hringja lögreglu sér til aðstoðar sem var statt í veislu og þorðu ekki að hringja á sjúkrabíl til að aðstoða vini sína sem voru í vanda og svo framvegis, og svo framvegis,“ sagði Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingarinnar í ræðu sinni á Alþingi seint í gærkvöldi.
Líkt og Eyjan greindi frá í morgun þá var frumvarp Pírata um afnám refsinga fyrir vörslu neysluskammta fíkniefna fellt í nótt, á seinasta þingfundi sumarins. Frumvarpið var aðeins stutt af 18 þingmönnum stjórnarandstöðunnar gegn 28 stjórnarþingmönnum og þingmönnum Miðflokksins og var því farið eftir ströngum flokkslínum.
Helga Vala var meðflutningsmaður á málinu og í ræðu sinni í gærkvöldi sagðist hún hafa mikla trú á því að afnám refsinga og skaðaminnkun myndi bjarga mannslífum. Benti hún á að fíkn er heilbrigðisvandamál og að fjalla ætti um fíknivandann „ekki út frá refsistefnu, fordæmingu og útskúfun.“
„Því miður eimir enn of mikið af þessari útskúfun í huga margra hér innanhúss eins og annars staðar í samfélaginu og það er það sem við þurfum að gera. Allt sem við getum til að koma í veg fyrir. Mýtan um fíkniefnalaust Ísland árið 2000 er dauð. Refsistefnan hefur engu skilað engu„.“
Benti Helga Vala á að hluti af þessu máli snerist um að að koma í veg fyrir ótímabær dauðsföll sem hægt væri að koma í veg fyrir.
„Til dæmis ef þeir sem eru í kringum viðkomandi fíkil þora að hringja og lögreglu og sjúkrabíl sér til aðstoðar. Það verður áfram refsivert að selja fíkniefni. Það verður áfram refsivert að fíkniefni gangi kaupum og sölum en verði þetta frumvarp samþykkt þá verður ekki refsivert að vera með neysluskammta á sér.“
Þá hamraði Helga Vala á því að málið mannúðarmál og heilbrigðismál og sagði að í raun væri alveg óskiljanlegt að þingmenn væru ekki 63 að styðja þetta mál.
„Mig langar líka að segja eina sögu. Það er af lögreglumanninum sem að leyfir þeim sem hann er að aðstoða, að láta fíkniefnin sem viðkomandi fíkill er með í fórum sínum detta á gólfið í lögreglubílnum og skilja fíkniefnin eftir þar án afleiðinga, af því að lögreglumaðurinn lítur svo á að með því sé hann í skaðaminnkandi aðgerð. Lögreglumaðurinn var samt ekkert endilega viss um að hann væri fylgjandi afglæpavæðingu en þegar lögreglumanninum var bent á að hann væri í rauninni að framkvæma afglæpavæðingu án þess að hafa fyrir því lagastoð, þá jánkaði hann því af því að hann leit svo á að mannúðlegri meðferð gagnvart fíklum kæmi þeim mun betur til aðstoðar en refsistefnan sem lögin þó fyrirskipa.“
