Gamall kunningi minn var eitt sinn við nám í raunvísindum í frægum háskóla í Bandaríkjunum.
Hann kom heim í jólafrí. Ég hitti hann á Laugaveginum og spurði:
„Hvernig gengur í skólanum?“
„Mjög vel,“ svaraði hann. „Ég er efstur.“
„Nú,“ sagði ég. „Það er flott hjá þér.“
„Fyrir utan auðvitað alla Asíubúana, Kínverjana og Japanina, þeir eru náttúrlega hærri en ég,“ bætti hann við.
„En ég er efstur af hvíta fólkinu.“
