Merkilegt er að sjá ráðaleysið í málefnum skólanna. Miklu skrifræðisbákni sem hefur verið komið upp í kringum menntun barna – en það virðist ekki vera að sama skapi skilvirkt. Það er til dæmis rannsóknarefni hversu mikið af kennsluefni í skólunum er lélegt.

Nú er allt í einu farið að tala um „hæfnispróf“ sem á að leggja fyrir nemendur í lok grunnskólans. Þetta dúkkar upp eins og skrattinn úr sauðarleggnum. Við vorum einu sinni með landspróf, svo samræmd próf, en hæfnispróf er eitthvað nýtt. Þau virðast vera í þróun hjá nýrri Menntamálastofnun, en skólafólk hefur varla heyrt neitt um þessi áform ennþá. Stofnunin gróf mjög undan áliti sínu þegar hún birti afar villandi úttekt á átakinu Byrjendalæsi. Varð ekki betur séð en starfsmenn stofnunarinnar væru af ásettu ráði að nota tölfræðiframsetningu til að blekkja.

Á sama tíma er tilkynnt, eins og það breyti einhverju, að taka eigi upp bókstafi í einkunnagjöf í skólunum – þetta kemur frá Námsmatsstofnun. Nú á aftur að hverfa frá tölukvarða, 1-10. Upphaflega stóð til að hafa bara A, B, C og D, en það þótti ekki nógu nákvæmt og nú verður það A, B+, B, C+, C og D.

Segjum að í skólakerfinu sé einhver vandi sem risti djúpt – þá myndi svona aðgerð líklega jafnast á við bótox í varir eða hvíttun tanna. Þetta er bara til málamynda.

En við lifum á tímum samskiptamiðla og svona einkunnagjafir eru náttúrlega úreltar. Langeðlilegast og nærtækast er að hafa þetta kerfi hérna sem allir skilja núorðið: