Það er mikil list að koma í ræðustól Alþingis og láta höggin dynja á andstæðingum sínum þannig að undan svíði. Í slíkum atgangi þarf að huga að mörgu. Að draga menn sundur og saman í hæðni er alltaf vinsælt og stundum getur það gengið að byrsta sig harkalega úr pontu. Það er hins vegar ekki sama hvernig slíkt er gert. Jón Þór Ólafsson, þingmaður Pírata, missti gjörsamlega alla stjórn á sér í ræðustól Alþingis á fimmtudag í umræðum um skipan dómara í Landsrétt. Öskraði hann út í þingsalinn í vanstillingu og sagði að ekki væru allir þingmenn lögfræðingar. „Við þurfum fokking tíma til að geta unnið þetta mál,“ æpti Jón Þór og var réttilega áminntur fyrir vikið af forseta þingsins, raunar má velta fyrir sér hvort ekki hefði átt að víta hann fyrir upphlaupið. Jón Þór baðst afsökunar á orðnotkuninni en ákvað engu að síður að ástæða væri til að halda ræðu sinni áfram, æpandi. Flokkur sem hefur svona fulltrúa getur ekki ætlast til þess að verða tekinn alvarlega og því verða Píratar alltaf afgangsstærð í íslenskum stjórnmálum.