Í byrjun október, 1993, bauð Pollý Hannah Klaas, tólf ára stúlka, tveimur vinkonum í náttfatapartí á heimili sínu í Petaluma í Kaliforníu í Bandaríkjunum. Seint um kvöldið var skemmtun stúlknanna rofin er ókunnur karlmaður, með hníf að vopni, ruddist inn á heimilið. Maðurinn batt vinkonur Pollýjar, Kate McLean og Gillian Pelham, smeygði koddaverum yfir höfuð þeirra of skipaði þeim að telja upp að 1.000. Heyrðu þær örvæntingar- og skelfingargrátinn í Pollý þegar hún var borin á brott af manninum.

Kate og Gillian tókst fljótlega að losa sig og náðu sambandi við móður Pollýjar sem hringdi tafarlaust í lögregluna.

Fékk dauðadóm Richard Allen Davis, sýndi lítla iðrun þegar dómur var kveðinn upp.

Maður í vanda

Innan hálftíma var búið að senda út tilkynningu um ránið, en einhverra hluta vegna fór hún ekki út á allar rásir lögreglunnar í sýslunni. Og víkur nú sögunni að manni í vanda um miðnæturbil þetta sama kvöld.

Í um fjörtíu kílómetra fjarlægð frá heimili Pollýjar ók Shannon nokkur Lynch fram á karlmann sem hafði fest hvíta bifreið af gerðinni Ford Pinto í skurði og bað hana um aðstoð. Shannon, 19 ára, var á heimleið eftir að hafa sinnt barnapössun og leist ekki á manninn eða aðstæður og ók á brott. Um leið og hún gat hringdi hún í Dana Jaffe, móður barnsins sem hún hafði verið að gæta, og sagði farir sínar ekki sléttar.

Dana hringdi í lögregluna og tveir lögreglumenn, Michael Rankin og Thomas Howard, voru sendir á vettvang.

Sveittur, en annars ekki grunsamlegur

Þegar Michael og Thomas bar að var karlmaðurinn, Richard Allen Davis, enn á staðnum og enn í vandræðum. Richard var sveittur, en virkaði hvorki órólegur né grunsamlegur. Lögreglumennirnir fengu upplýsingar um skráningarnúmer og eiganda, en þar sem þeir höfðu ekki ástæðu til að gruna Richard um græsku gátu þeir lítt annað aðhafst en gera skýrslu um atvikið og aðstoða hann við að losa bílinn úr skurðinum. Að því loknu ók hann á brott.

Næsta morgun fann tæknideild lögreglunnar handarfar í svefnherbergi Pollýjar en fáu var til að dreifa sem gæti komið lögreglu á sporið. Næstu mánuði tóku yfir 4.000 manns þátt í leit að Pollý og fjallað var um ránið í sjónvarpinu.

Fatnaður finnst

Þann 28. nóvember var Dana Jaffe ásamt tveimur vinum á rölti um landareign hennar. Gengu þau fram á fatnað, þar á meðal dökka peysu, og rauðar buxur, og höfðu samband við lögregluna. Á meðal þess sem lögreglan gerði í kjölfarið var að athuga símanotkun á svæðinu daginn sem ránið var framið og skaut þá upp kollinum nafninu Richard Allen Davis.

Tveimur dögum síðar var Richard handtekinn og í ljós kom að handarfarið sem fundist hafði í herbergi Pollýjar tilheyrði honum.

Í tvo daga maldaði Richard í móinn og hafnaði lögfræðiaðstoð, en að lokum játaði hann á sig hvort tveggja ránið á Pollý og að hafa myrt hana.

Lík finnst

Kate McLean og Gillian Pelham báru báðar kennsl á Richard sem gerðist samvinnuþýður mjög og fór með lögregluna til Cloverdale, þar sem hann hafði grafið líkið af Pollý. Sagðist hann hafa kyrkt hana, en líkið var það illa farið að ekki var unnt að staðfesta það.

Richard Allen Davis var ákærður fyrir morðið og reyndu verjendur hans, Lorena Chandler og Barry Collins, að telja kviðdómurum trú um að orsök dauða Pollýjar hefði verið misheppnuð ránstilraun.

Verjendunum tókst ekki að slá ryki í augu kviðdómara og niðurstaðan varð sekt Richards, 18. júní 1996.

Þegar dómurinn var kveðinn upp sýndi Richard Allen Davis viðstöddum miðfingur beggja handa. Hann bíður nú örlaga sinna á dauðadeild San Quentin-fangelsisins.