Í baráttunni við að fá viðeigandi þjónustu í heilbrigðis- og félagskerfinu þá borgar sig vissulega að vera frekur. Þú getur fengið hraðari þjónustu, betri þjónustu, komist á undan öðrum í röðinni, fengið nei-um breytt í já, fengið auka liðsinni, fengið aukna aðstoð, aukna hjálp og meira aðhald. Þetta er eitt verst geymda leyndarmálið í samfélaginu okkar. Aðilar á biðlista komst fyrr af ef þeir minna reglulega á sig. Fólk sem bíður úrlausnar stjórnvalda á hinu og þessu fær fyrir töfra hraðari afgreiðslu ef þeir eru nægilega afskiptasamir, og reka á eftir.
Umsóknum um hitt og þetta er neitað en ef leitað er eftir skýringum eða neituninni mótmælt þá gengur allt skyndilega mun betur og við „nánari athugun voru gerð mistök við afgreiðslu umsóknarinnar“ og umsóknin samþykkt.
Allt ef þú ert bara nægilega frekur. Þetta eru skilaboðin sem við fáum frá kerfinu og ganga þau þvert á uppeldi okkar flestra þar sem okkur var kennt að frekja væri neikvæð, frekja væri slæm. Þessa lexíu skulum við læra.
Hákarlar fæðast syndandi og það borgar sig að vera frekur, þeir sem bíða rólegir eftir að röðin komi að þeim, eða treysta því að ákvarðanir stjórnvalda séu óskeikular, það eru þeir sem tapa.