Grímur Grímsson, þingmaður Viðreisnar og fyrrverandi yfirlögregluþjónn, segir snjóflóðin á Vestfjörðum árið 1995 það erfiðasta á löngum ferli sínum.
„Ég held að ég sé myndi svara þessu eins og flestir lögreglumenn svara. Ef ég tek ekki tiltekið mál heldur þetta eru ákveðin tegund af málum, ef við orðum það þannig, en það eru mál þar sem börn eru annars vegar. Það eru erfið mál, hvort sem að það eru alvarleg mál eins og þar sem að þau deyja eða heimilisofbeldismál eða þess háttar. Þetta eru auðvitað mál sem ég finn líka bara á félögum mínum að sitja, og þeir segja það, þetta situr mest í þeim, svoleiðis mál. Og ég get alveg tekið undir þetta,“
svarar Grímur aðspurður um hvort það sé eitthvað mál þegar hann lítur til baka yfir störf sín sem hefur setið meira í honum en önnur mál og hann hugsar um eftir á, eða hvort hann sé þannig gerður að hann geti ýtt þessu frá sér.
„Ég var lögreglumaður á Ísafirði frá 1991-1997 og á þeim tímapunkti þá féllu náttúrulega þessi snjóflóð bæði 1994 um páska í Skutulsfirði og síðan í Súðavík og Flateyri 1995 og þetta er auðvitað eitthvað sem situr líka í manni,“
segir Grímur í viðtali í Dagmálum. Aðspurður um hvort hann hafi sótt sér sálræna aðstoð svarar Grímur neitandi.
„Ég hef örugglega þörf á því en ég hef samt sem áður ekki gert það. En það er þannig í lögreglunni, það er bæði félagastuðningur og það er svona ákveðin þjálfun sem fólk fær í það vera til stuðnings fyrir félagana, bæði formlegur og óformlegur félagsstuðningur. Það er að félagarnir séu þeir sem best er að tala um svona við.“
Grímur segir að þegar lögreglumenn vinni í erfiðum málum séu þeir einbeittir í vinnunni og geti jafnvel ekki leyft tilfinningum að vera mikið að þvælast fyrir á þeim tímapunkti en svo gerist það seinna kannski að tilfinningarnar koma upp.
„Þá þarf maður einhvern veginn að vinna með það og fólk gerir það bara með sínu nefi. Og það er hvatt til þess að að fólk leiti sér aðstoðar fagfólks í því sambandi. Ég hef því miður ekki getað gengið á undan með góðu fordæmi í því.“
Grímur ræðir einnig þingstörfin og umskiptin frá lögreglustarfi yfir á Alþingi. Grímur varð í lögreglustarfinu fyrir skemmdarverkum við heimili sitt og segir hann að hótunum í garð lögreglumanna hafi fjölgað og lögreglumenn kalla eftir fjölgun til að auka öryggi þeirra á vettvangi.
„Ég auðvitað get alveg sagt það, ég sakna löggustarfsins. Ég hef haft mikinn áhuga á því að að sinna því og haft náttúrlega gaman af því að sinna því. Þetta er áhugavert starf, gaman að sinna því og þar er náttúrlega líka bara mikið af góðum félögum sem ég hef kynnst gegnum árin og þannig að ég sakna þess starfs.“
Grímur segir það áhugavert að koma inn í þingstörfin og byrja að upplifa það hvernig þau eru þar sem hann hefur fylgst með þinginu í marga áratugi og segist hann sjá þau öðruvísi nú sem þátttakandi.
Nýlega mætti glæpagengi heim til lögreglumanns og hótaði honum. Aðspurður um hvort að fleiri dæmi séu um slíkt athæfi segir Grímur að það sé hans tilfinning að fjölgun sé á slíkum málum. Rifjar hann upp að kveikt var í bíl lögreglumanns árið 2023.
„Síðan er þetta mál sem að mér finnst nú reyndar mjög alvarlegt því það beinist að lögreglumanni, eitt er það að skemma eignir og annað er að hóta lögreglumanni vegna starfans. Vegna þess að það gerir greinarmun á því hvort það er verið að hóta lögreglumanni vegna þess hvers starfið hans er eða hvort að kannski við handtöku á manni verða einhver átök sem leiða til þess að lögreglumaður fær á sig högg eitthvað þess háttar.“
Grímur segir að í Rauðagerðismálinu hafi lögreglumenn verið vissir um að það væri verið að fylgjast með lögreglumönnum. „Einn starfsmaður lögreglu sem upplifði það að vera veitt eftirför. Þannig að það er svona dulbúin hótun. Og í desember 2023 þá var nú komið að heimili mínu og spreyjaður bíllinn minn með lakki. Mér var ekki hótað.“
Grímur ræðir einnig útlendingamálin, mál hælisleitenda, og lagasetningar í þeim málaflokki í viðtalinu sem hlusta má á í heild sinni hér.
