Þar bregst Ásdís við rannsókn sem BSRB gerði á hinu svokallaða Kópavogsmódeli í leikskólamálum, en samkvæmt henni ríkir mikil óánægja meðal foreldra með kerfið.
Ásdís efast um þessar niðurstöður og segir að árangurinn af Kópavogsmódelinu sé skýr. Nefnir hún nokkur dæmi máli sínu til stuðnings.
„Engir lokunardagar vegna manneklu eða veikinda. Til samanburðar voru 212 lokunardagar síðasta skólaárið fyrir breytingar. Fullmannaðir leikskólar og fleiri börn fá leikskólapláss. Í haust voru allt niður í 13 mánaða börn að fá leikskólavist en til samanburðar voru deildir ekki opnaðar sökum manneklu fyrir breytingarnar og fæstir leikskólar fullmannaðir.“
Ásdís nefnir svo fleiri dæmi eins og styttri dvalartíma og minna álag. Þannig nýti nú 28% sér ókeypis leikskólavist í 6 klukkustundir eða skemur en fyrir breytingar var hlutfallið 1,9%. Þá nefnir hún að meðaldvalartími barna hafi farið úr því að vera rúmlega 8 klukkustundir í 7,24 klukkustundir.
„Þar að auki hafa kannanir hjá Kópavogsbæ, sem rúmlega 1.000 foreldrar taka þátt í hverju sinni, auk rannsókna frá Háskólanum á Akureyri og Háskóla Íslands, sýnt að: Gæði starfsins og líðan barna hafa batnað verulega. Starfsánægja hefur aukist með betri starfsaðstæðum. Fleiri foreldrar eru ánægðir en óánægðir með Kópavogsmódelið. Tekjulægsti hópurinn er einna ánægðastur með breytingarnar. Ánægja foreldra hefur aukist milli kannana hjá Kópavogsbæ.“
Ásdís segir að þrátt fyrir að 411 starfsmenn leikskóla í Kópavogi séu félagsmenn BSRB, eða 60% starfsfólks á leikskólum, hafi bandalagið barist gegn breytingunum frá upphafi.
„Þær breytingar felast þó meðal annars í að bæta starfsumhverfi þeirra eigin félagsmanna. Ný rannsókn á vegum BSRB byggist á mjög litlu úrtaki, einungis 20 foreldrum (fimmtán konur og fimm karlar). Með slíku þýði er varla hægt að alhæfa fyrir foreldrahópinn í heild sinni auk þess sem niðurstöðurnar eru í hrópandi andstöðu við aðrar rannsóknir og kannanir sem hafa verið gerðar. Erfitt er að komast hjá því að álykta að „rannsókn“ BSRB sé lítið annað en keypt niðurstaða í pólitískum leik,“ segir Ásdís í grein sinni.
Þá segir Ásdís rangt að meginmarkmið breytinganna hafi verið sparnaður en ekki velferð barna og starfsfólks.
„Það stenst enga skoðun enda hefur frá upphafi legið fyrir að fjármunir sem sparast renni aftur inn í leikskólana. Þá sýna rannsóknir að líðan barna og ánægja starfsfólks hefur batnað, en um 75% starfsfólks telja reynsluna jákvæða og áhrifin jákvæð á börnin. Þá er fullyrt að breytingarnar stuðli að félagslegri mismunun. Kannanir sýna hins vegar að tekjulægstu heimilin eru ánægðust með breytingarnar og eru jafnframt þau sem helst nýta sér gjaldfrjálsa leikskólavist.“
Ásdís segir að lokum að líkt og öll mannanna verk sé Kópavogsmódelið ekki hafið yfir gagnrýni, en mikilvægt sé að sú gagnrýni byggist á málefnalegum og réttum forsendum sem að hennar mati leika aukahlutverk í málflutningi BSBR.
„Kópavogsmódelið er enn í þróun og má að sjálfsögðu bæta. Við höfum brugðist við ábendingum foreldra eins og að auka sveigjanleika í dvalartíma og hækka systkinaafsláttinn. Í stað þess að stunda pólitískan leik ætti að beina sjónum að því sem skiptir mestu máli: að leikskólabörnum líði vel í núverandi umhverfi með gott starfsfólk og að foreldrar geti treyst á að þjónustan sé fagleg, örugg og stöðug. Við ætlum ekki að gefa afslátt af því svo að forysta BSRB geti klappað sér á öxlina. Börnin sem sækja leikskólana, foreldrar þeirra og síðast en ekki síst starfsfólkið á leikskólunum á betra skilið en svo.“
