Líflegar umræður hafa átt sér stað í dag vegna framboðslista Sósíalistaflokksins eftir að rithöfundurinn Hallgrímur Helgason lýsti yfir vonbrigðum sínum á Twitter yfir að engan fulltrúa verkalýðsins væri að finna á lista flokksins í Reykjavík.

Meðal annars benti Hallgrímur á að lögfræðinga væri að finna innan raða frambjóðenda Sósíalista.

„Vonbrigði með lista Sósíalista í Rvk. Enginn úr verkalýðsstétt. Þetta er bara hin galandi millistétt eins og hjá okkur í Samfylkingunni. Kennarar, laganemar og listamenn…. Öryrkjar, láglaunafólk og erlent verkafólk áfram ósýnileg í íslenskum stjórnmálum, nema hjá Ingu Sæland,“ skrifar Hallgrímur.

Vonbrigði með lista Sósíalista í Rvk. Enginn úr verkalýðsstétt. Þetta er bara hin galandi millistétt eins og hjá okkur í Samfylkingunni. Kennarar, laganemar og listamenn… Öryrkjar, láglaunafólk og erlent verkafólk áfram ósýnileg í íslenskum stjórnmálum, nema hjá Ingu Sæland.

— Hallgrímur Helgason (@HalgrimHelgason) August 3, 2021

Dagbjört Hákonardóttir, lögfræðingur sem skipar 3. sæti framboðslista Samfylkingarinnar í Reykjavík norður, vakti í kjölfarið máls á því að konur sem starfa sem lögfræðingar í stjórnsýslunni séu oftar en ekki fátækar, einkum þær sem eru einstæðar mæður, og telur Dagbjört að lögfræðingar í þeirri stöðu tilheyri íslenska verkalýðnum.

„Ég þekki þær allnokkrar sem hafa skilið eða slitið samböndum (eins og engur og gerist). Um kvöld og helgar vinna þær í umönnunarstörfum til að eiga í sig og á, þ.e. í barnlausu vikunum. Svo eru það námslánin. Þetta er íslenskur verkalýður,“ skrifar Dagbjört á Twitter. Bendir hún á að kvenkyns lögfræðingar í störfum innan stjórnsýslunnar séu gjarnan með útborgaðar tekjur yfir 350 þúsund krónum og fái því ekki barnabætur.

Margir að drulla yfir vinnandi millistétt. Það er sannarlega ✨gaman✨að segja frá þér að kvenlögfræðingar sem vinna í stjórnsýslunni eru oftar en ekki fátækar. Sérstaklega ef þær eru einstæðar mæður.

— Dagbjört Hákonardóttir (@dagbjort) August 3, 2021

Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður Eflingar, furðar sig á þessum ummælum og vekur athygli á þeim á Facebook.

„Einn af frambjóðendum Samfylkingarinnar í Reykjavík telur að meirihluti þeirra kven-lögfræðinga sem starfa hjá stjórnsýslunni séu fátækar. Og að þær séu íslenskur verkalýður.

Þetta er áhugaverð sýn á samfélagið. Ef að þetta er rétt, að fátæktin sé fylgifiskur lögfræðistarfa hjá hinu opinbera, hvað finnst frambjóðendum Samfylkingarinnar að kalla ætti efnahagslegar aðstæður þær sem ófaglærðum umönnunarkonum hins opinbera er boðið að lifa við? Og þeim aðfluttu verkakonum sem þjáðst hafa í atvinnuleysinu, þeim sem áður svitnuðu á hótelunum fyrir íslenska hagvöxtinn?“

Veltir Sólveig því fyrir sér að ef konur sem starfa sem lögfræðingar í stjórnsýslunni séu hinn raunverulegi íslenski verkalýður, hvað eigi þá að kalla þær konur sem áður áttu heima í þeim flokk.

„Þær konur sem eru fangar samræmdrar láglaunastefnu, þær konur sem eru fórnarlömb samræmds-ofur-arðráns hins opinbera og kapítalistanna? Vinnuafls-verkalýðs-konur? Ofur-verkalýðs-konur?“