Logi Bergmann skrifaði pistil sem birtist í Sunnudagsblaði Morgunblaðsins þar sem hann fer yfir aðdraganda kosninganna og loforðin sem flokkarnir hafa látið streyma úr sér undanfarið. Hann líkir þessu við vin sinn sem spilar með honum golf í hverri viku. Sá vinur var fyrir nokkrum árum að vafra á netinu og fann kylfur sem hann langaði í.

Vinurinn var bláedrú þegar hann fann kylfurnar en hann sá að þær voru miklu ódýrari en í öllum búðum sem hann hafði farið í. „Hann sló til, keypti kylf­urn­ar og beið svo spennt­ur eft­ir að fá þær send­ar,“ segir Logi. „Það var mik­il til­hlökk­un þegar hann fór fyrsta hring­inn. Al­veg þar til hann sló fyrsta höggið og hluti af hausn­um hrökk af kylf­unni. Þá áttaði hann sig á þeirri gam­al­kunnu staðreynd að ef eitt­hvað hljóm­ar of vel til að vera satt þá er það senni­lega þannig.“

Logi segir að þessi vinur hans sé mjög klár og að hann sé yfirleitt afskaplega varkár. „Þegar hann fór að hugsa málið, sitj­andi yfir ónýt­um kylf­un­um, þá áttaði hann sig á því að hann hefði getað séð þetta allt fyr­ir. Ef hann hefði hugsað málið aðeins leng­ur þá hefði hann senni­lega áttað sig á því að það væri ólík­legt að ein­hver síða sem hann hefði ekki séð áður gæti selt vöru á lægra verði en all­ar golf­búðir heims­ins og senni­lega und­ir kostnaðar­verði.“

„Ef við kjós­um rétt þá för­um við bara öll hlæj­andi í heima­bank­ann“

Loga verður stundum hugsað til vinar síns fyrir kosningar. „Kosn­ingalof­orðin eru kom­in og skyndi­lega hafa all­ir fundið lausn­ir á öll­um heims­ins vanda­mál­um. Og það sem meira er: Það er allt ókeyp­is. Kannski ekki al­veg ókeyp­is en það er alltaf þannig að það er ein­hver ann­ar en þú sem er að fara að borga fyr­ir þetta,“ segir hann.

„Það er líka þannig að skyndi­lega er okk­ur sagt að allt í okk­ar dag­lega lífi sé svo glatað. Jafn­vel þótt mæl­ing­ar eft­ir mæl­ing­ar hjá alþjóðastofn­un­um segi okk­ur að hér sé allt í frek­ar góðum mál­um. En við ætl­um ekki að hlusta á þær núna. Hér er allt í steik og eina leiðin til að laga það er að kjósa flokka sem eru með lausn­irn­ar á hreinu.“

Logi segir flokkana ætla að eyða fá­tækt og biðlist­um, ná jafn­rétti, hreinu lofti, nýrri stjórn­ar­skrá og ým­is­legu fleiru. „Þannig muni all­ir una glaðir við sitt. Sum­ir ganga meira að segja svo langt að þeir ætla að gefa okk­ur pen­ing. Ef við kjós­um rétt þá för­um við bara öll hlæj­andi í heima­bank­ann.“

„Það er nefni­lega ein­stak­lega glatað að vera kom­inn út á völl með ónýt­ar kylf­ur“

Í pistlinum skýtur Logi svo harkalega á einn frambjóðanda, ekki verður betur séð en að hann eigi við Gunnar Smára Egilsson, oddvita Sósíalistaflokksins í Reykjavík norður. „Svo eru þeir sem ætla að rétta þetta allt af með því að taka pen­inga af auðmönn­um. Fremst­ur í flokki þar er maður sem hef­ur ein­mitt dundað sér við það í ára­tugi að tapa pen­ing­um auðmanna á ýms­um rekstri. Mögu­lega er það lengsti vinnustaðahrekk­ur allra tíma.“

Þá minnir Logi á það sem hann sagði þegar hann talaði um vin sinn, ef eitthvað er of gott til að vera satt þá er það líklega raunin „Það er nefni­lega þannig að það er ekk­ert ókeyp­is í þess­um heimi. Við verðum ein­hvern veg­inn að standa und­ir okk­ur. Og þótt það hljómi nota­lega þá er harla fátt sem bend­ir til þess að besta leiðin til að gera það sé að fjölga op­in­ber­um starfs­mönn­um og stofnun­um,“ segir hann

„Stund­um þarf að gera alls kon­ar hluti sem vekja kannski ekki mikla lukku en eru nauðsyn­leg­ir og mögu­lega þurf­um við kannski flokka sem geta gert ein­mitt það. Þótt það hljómi ekki jafn vel og að allt verði ókeyp­is. Það er nefni­lega ein­stak­lega glatað að vera kom­inn út á völl með ónýt­ar kylf­ur.“