Landsréttur mildaði lítið eitt dóm Héraðsdóms Vestfjarða yfir móður sem sakfelld var fyrir ofbeldi gegn ungri dóttur sinni. Landsdómur kvað upp dóm í málinu á föstudag en dómur í héraði í málinu féll árið 2019.
Barnavernd kærði móðurina til lögreglu eftir tilkynningu frá föður vinkonu dóttur konunnar, en lögreglustjórinn á Vestfjörðum höfðaði mál á hendur konunni haustið 2019. Þegar barnavernd kærði móðurina kom fram í bréfi hennar að stúlkan væri ekki lengur í umsjón móður sinnar heldur eldri systur sinnar.
Atvikið átti sér stað vorið 2019 er konan kom heim úr vinnu undir lok dags og var læst úti. Konan var að eigin sögn bæði þreytt og í stresskasti. Er hún leit inn um glugga sá hún hvorki dóttur sína né vinkonu hennar en hún virtist hafa átt von á því að þær væru heima. Sá hún líka að allt var í drasli inni.
Hafði konan samband við föður vinkonunnar sem fór að leita að stúlkunum. Konan fór síðan aftur í vinnuna en er hún kom heim aftur voru stúlkurnar fundnar. Ljóst er að konan var mjög vanstillt er hún hitti dóttur sína skömmu síðar. „Drullaðu þér inn um helvítis gluggann,“ sagði dóttir hennar í viðtali í Barnahúsi að hún hefði sagt við sig og lét hún barnið síðan troðast inn um gluggann.
Kona var ákærð fyrir barnaverndarlagabrot með því að hafa ráðist að dóttur sinni, kastað henni á rúm og rifið harkalega í buxur hennar með þeim afleiðingum að barnið dróst með buxunum fram úr rúminu og féll á gólfið, ofan á legókubba og öllu leikföng. Hlaut hún eymsli í baki, hruflsár við hryggjarlið, mar hægra megin á baki og hruflsár í vinstri hnésbót.
Konan lét stúlkuna ekki fara í skólann daginn eftir atvikið. Fyrir dómi hefði sagði hún að ástæðan hefði verið sú að hún hafi vitað hvað hún hafi gert af sér, þ.e. að framferði hennar við barnið hefði verið rangt. Konan viðurkenndi að stúlkan hefði verið hrædd við sig.
Fyrrverandi deildarstjóri barnaverndar gaf skýrslu fyrir héraðsdómi um málið og segir um það í dómi héraðdóms:
„Hún kvaðst hafa farið á fund við brotaþola á heimili systur hennar, eftir að tilkynnt hefði verið um meint ofbeldi ákærðu. Hún hefði rætt við brotaþola. Brotaþoli hefði sýnt sér marbletti á baki sér sem hún kvað móður sína hafa veitt sér. Brotaþoli hefði sagst hafa óvart læst þær úti og mamma orðið mjög reið, skipað henni að klifra inn um glugga, til að opna, sem hún hefði gert, og þegar brotaþoli hefði verið búin að opna hefði mamma gripið í hnakkadrambið á sér og ýtt sér harkalega inn í herbergi og hrint sér þar á rúmið og skipað sér að hátta sig. Hún hefði þá ætlað að hátta sig, sest upp í rúmið til þess og þá hefði mamma gripið í buxurnar og ætlað að draga þær af henni en kippt undan henni fótunum svo að hún datt í gólfið og ofan á leikföng.“
Fyrir héraðsdómi var konan fundin sek um 1. og 3. málsgreinar 99. greinar barnaverndarlaga og 1. málsgrein almennra hegningarlaga. 1. málsgrein 99. greinar barnaverndarlaga er svohljóðandi:
„Hver sem beitir barn andlegum eða líkamlegum refsingum, hótunum eða ógnunum eða sýnir af sér aðra vanvirðandi háttsemi gagnvart barni skal sæta sektum eða fangelsi allt að þremur árum.“
Þriðja málsgreinin er eftirfarandi: „Hver sem sýnir barni yfirgang, ruddalegt eða ósiðlegt athæfi, særir það eða móðgar skal sæta sektum eða fangelsi allt að tveimur árum.“
Landsréttur taldi háttsemi móðurinnar gagnvart barninu hins vegar ekki vera vanvirðandi í skilningi fyrstu málsgreinarinnar.
Héraðdsómur Vestfjarða hafði dæmt konuna í tveggja mánaða skilorðsbundið fangelsi og til að greiða dótturinni 200 þúsund krónur í miskabætur. Landsréttur kemst hins vegar að þeirri niðurstöðu að ákvörðun um refsingu konunnar sé frestað og falli hún niður að tveimur árum liðnum en konan haldi almennt skilorð. Skaðabætur voru lækkaðar niður í 100 þúsund krónur. Konan þarf að greiða einn fjórðu hluta málskostnaðar í héraði og einn fjórðu hluta áfrýjunarkostnaðar.
