Bjarni heitinn Benediktsson, forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, barðist af hörku fyrir því að Ísland gengi í EFTA og þurfti m.a. að takast á við flokksfélaga sína á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins sem haldinn var skömmu fyrir jól 1970.

Í nýjum Dagfarapistli á Hringbraut víkur Ólafur Arnarson að Evrópuumræðunni fyrir þessar kosningar þar sem tveir flokkar, Viðreisn og Samfylkingin, treysti kjósendum til að ákveða sjálfir í atkvæðagreiðslu hvort aðildarviðræðum Íslands við ESB skuli fram haldið en andstæðingar Evrópusambandsaðildar hafi ómast um árabil gegn viðræðum og auknum tengslum við sambandið.

Ólafur segir Evrópumálin lengi hafa verið umdeild á Íslandi og þau hafi valdið talsverðum vandræðum í sumum stjórnmálaflokkum, ekki síst í Sjálfstæðisflokknum, enda hafi síðari tíma forystumenn flokksins „ekki haft kjark til að takast á við málin en hrakist undan hótunum þröngra hagsmuna innan flokksins með alvarlegum afleiðingum, eins og kunnugt er.“

Niðurstaðan 1969 var að tekin var ákvörðun um inngöngu Íslands í EFTA, sem Ólafur segir hafa verið Íslandi til mikillar gæfu og tæplega sé deilt um það lengur.

Hann rifjar upp orð Bjarna heitins Benediktssonar í frægri ræðu á landsfundinum 1969:

„Ef menn vilja einangrun, þá verða þeir að taka afleiðingum hennar og reyna þá hvorki gagnvart sjálfum sér né öðrum að hræsna með því að þeir séu hinir mestu framfaramenn. Þeir eru þvert á móti menn afturhalds og úrtölu. Einangrunin, sem nærri hafði drepið þjóðina á löngum, þungbærum öldum, er þeim runnin svo í merg og bein, að þeir daga uppi sem nátttröll á tímum hinna mestu framfara. Vísindi og tækni nútímans og hagnýting þeirra er bundin þeirri forsendu, að víðtækt samstarf eigi sér stað. Þess vegna leita jafnvel stórþjóðir samstarfs hver við aðra, jafnt stórar þjóðir sem smáar. Ef stórþjóðunum er slíkt þörf, þá er smáþjóðum það nauðsyn. Auðvitað verður að hafa gát á …….

En eðlilegt er, að almenningur spyrji: Ef aðrir, þeir sem eru okkur líkastir að menningu og efnahag, hafa svo góða reynslu, hví skyldum við þá óttast að reynsla okkar yrði önnur og lakari?“

Ólafur segir þessi rök Bjarna heitins Benediktssonar fyrir inngöngu Íslands í EFTA á landsfundinum 1969 enn vera í fullu gildi sem rök fyrir inngöngu okkar í Evrópusambandið.

Dagfara í heild má lesa hér.