Kambsmálið, engu gleymt, ekkert fyrirgefið, er bók eftir Jón Hjartarson sem kom út fyrir skemmstu.

Hún fjallar um atburði sem gerðust norður á ströndum 1953, nánar tiltekið að bænum Kambi í Árneshreppi. Heimilisfaðirinn var látinn úr krabbameini, móðirin var í Reykjavík til að leita sér lækninga. Eftir var barnahópur sem sá um heimilið og kunni ágætlega til verka.

En þá bar að bænum yfirvöld sem vildu leysa upp heimilið, bjóða upp húsmuni og búfénað og koma börnunum fyrir á öðrum bæjum. En börnin voru ekki kjarklaus, þau vildu ekki hvika, héðan fer enginn, sagði ein systirin sem þá var unglingur við karlana sem bar að garði.

Gestrisni var samt höfð í hávegum í þessu samfélagi og systkininin höfðu bakað og hellt upp á kaffi fyrir gestina þótt þeir væru mátulega velkomnir. Þeir fengu pönnukökur.

Við fjöllum um þessa atburði og bóki Jóns Hjartarsonar í Kiljunni á RÚV nú á miðvikudagskvöldið. Förum og heimsækjum systurnar Pálínu og Jónu Guðlaugsdætur sem rifja upp þennan dag og eftirmál hans með okkur – hvernig börn stóðu upp í hárinu á yfirvöldum í þjóðfélagi þar sem tíðkaðist ekkert sérstaklega að hlusta á raddir barna.