Víða á netinu sér maður fagnað vegna dóms Hæstaréttar í gengislánamálum.
Gengislánin tíðkuðust hér um árabil – svo komust menn eftir á að þeirri niðurstöðu að þau væru ólögleg. Það er einstakt dæmi um óvandaða stjórnsýslu.
Svo fóru menn í óðagoti að klína íslenskum vöxtum á þessi lán – nú er Hæstiréttur að gera stjórnvöld afturræk með það.
En þetta var tæpt – fjórir á móti þremur í Hæstarétti. Það er dæmt að ekki megi leggja á íþyngjandi afturvirk lög.
Svo er spurning hvað þetta þýðir fyrir önnur lán – það eru aðallega verðtryggðu fjárskuldbindingarnar sem hafa verið í umræðunni undanfarið.
Getur verið að þær færist aftar í röðina vegna þessa?
Friðrik Jónsson hagfræðingur, maður sem ég tek nokkuð mark á, skrifar á Facebook:
„Þar með er niðurfærsla verðtryggingarinnar með lagasetningu úr sögunni þar sem það myndu teljast íþyngjandi afturvirk lög fyrir skuldabréfaeigendur.“
Skyldi eitthvað vera hæft í því?
