Jóhann Hauksson skrifar grjótharðan pistil um íslenska hagstjórn og íslensku krónuna undir yfirskriftinni Þjóð fórnað fyrir gjaldmiðil. Þar segir:

— — —

Peningamálastjórn undanfarinna ára var með endemum. Það kom sérstaklega vel í ljós eftir hrunið. Þá tvöfölduðust allir gjaldmiðlar í verði gagnvart krónunni. Þar með tvöfölduðust skuldir margra fyrirtækja og heimila.

Um leið og skuldirnar tvöfölduðust hrundu veðin á bak við þær. Húsnæðisverð lækkaði um 30 prósent, kannski meira.

Afskriftir hófust innan alls kerfisins. Kröfuhafar töpuðu fé á öllu nema því sem tryggt var með háum vöxtum, gengistryggingum og verðtryggingum.

Allt skrúfaðist niður nema skuldir fyrirtækja og heimila sem tryggðar voru með laga og regluverki íslensku krónunnar.

Íslenskir stjórnmálamenn hafa á löngum tíma smíðað laga og regluverk sem ætlað er að tryggja tilvist íslensku krónunnar. Þetta regluverk rekur nú fjölskyldur og fyrirtæki í þrot. Varnarmúrarnir utan um krónuna sliga íslenskt efnahagslíf alla daga.

Ég þekki dæmi um breska fjölskyldu sem greiddi 630 pund á mánuði í húsnæðiskostnað í góðærinu. Nú hafa vextir og eignaverð í Bretlandi lækkað. Sama fjölskylda greiðir nú 470 pund á mánuði einmitt vegna þess.

Hér hrundi allt og eignaverð lækkaði um 30 prósent á skömmum tíma. Það hefur hins vegar þveröfug áhrif hér á landi. Fjölskylda sem greiddi 100 þúsund krónur á mánuði af íbúðarhúsnæði greiðir nú 130 þúsund krónur.

Heimili sem hafði erlent lán á bak við 100 þúsund króna mánaðarlega afborgun greiðir nú 200 þúsund krónur.

Á sama tíma lækkar kaupmáttur um 20 prósent. Á sama tíma hækka skattar. Á sama tíma hækka öll innflutt aðföng í verði, eldsneyti sem annað.