Á morgun er 17. júní.
Ég veit að margir spyrja sig hvernig í ósköpunum eigi að halda upp á hann, nú þegar mestallt traust er á bak og burt í samfélaginu.
Það langar engan að hlusta á innantómt ræðupíp.
Ef til vill fer fólk í bæinn og horfir bara hissa hvað á annað?
Því gallinn er sá að þessi dagur hefur orðið fremur innihaldsrýr með árunum. Það er ekki einu sinni hægt að segja að sé gaman á sautjánda júní.
Kannski er hægt að uppgötva daginn á nýjan leik?
Ljá honum inntak og merkingu.
