Björgvin skrifaði áhugaverðan pistil á Facebook-síðu sína og segir hann að kveikjan hafi verið listi sem hann sá yfir markahæstu menn í 4. flokki í handbolta.
„Ég hef á mínum ferli þurft að aflæra þá hugsun að eina sem skiptir máli er hversu mörg mörk maður skorar eða hversu mörg skot ég ver. Tölfræði getur verið í einhverjum tilvikum skemmtileg en síðustu ár hefur hún mest megnis verið notuð til þess að gefa einstaklingum sem ekki hafa nægilega þekkingu á leiknum verkfæri í hendurnar til þess að gagnrýna,“ skrifar Björgvin.
Björgvin tekur fram að það séu mun fleiri þættir sem þurfi að horfa í en tölfræðin í leikjum. Hann segir sérstaklega mikilvægt fyrir þá sem fjalla um íþróttir að átta sig á því.
„Vandamálið er að tölfræði í íþróttum og þá sérstaklega í handbolta er gríðarlega vanþróuð hugmyndafræði. Sem dæmi er fráleitt að ætla að bestu varnamennirnir séu með flest fríköst… eins má setja spurningarmerki við hvort að bestu sóknarmennirnir séu með flest mörk eða bestu markmennirnir séu með flest skot varinn. Þetta er bara ein breyta af svo mörgum. Ef að t.d. varnarmaður er með mikið af fríköstum.. þýðir það líklega að það sé mikið sótt á hann.. og einfaldasta hugmyndafræðin handboltans er að sækja á veika varnarmenn… þar sem að ekki er gert ráð fyrir töpuðum árásum er ómögulegt að segja til um hvort að leikmaður sé góður í vörn eða ekki.
Þetta er bara eitt dæmi til þess að sýna fram á hversu vanþróuð þessi kerfi eru. Það reynir því mikið á sérfræðinga, fréttamenn og aðra sem fjalla um íþróttir að skilja að tölfræði er bara tölfræði.“
Björgvin telur einnig að of mikil áhersla á tölfræði geti gefið börnum í íþróttum rangar upplýsingar.
„Með því að mata síðan börnin okkar með þessum hlutum eins og fjölda marka færir okkur að mínu mati lengra frá því að hugsa hlutina útfrá því að vera í liði og vera góður liðsmaður. Eitthvað sem ég var ekki sem krakki og þurfti að læra. Tel að með svona svona tölfræði, þar sem erum að deila markalista barna (alveg niður í 15 ára) séum við að ala upp egó-ið í “einspilarunum” eða hvað sem við viljum kalla slíka leikmenn, innan vallar.
Fólk getur jú haft sína skoðun á tölfræði almennt en förum varlega í að oftúlka hana. Ef að ég tek dæmi um mig persónulega þá var ég til að mynda ekki einn af þremur bestu markmönnum deildarinnar hér á Íslandi árið 2008. En í brúnni hjá landsliðinu var maður sem hafði trú á mér. Ég skil mikilvægi tölfræðinnar og ég átta mig á því hvernig hún getur hjálpað okkur… en ekki í 4. Flokki,“ skrifar Björgvin að endingu, en pistilinn í heild má nálgast hér að neðan.
