Fjölmiðlakonan Ingileif Friðriksdóttir fékk bráða botnlangakast á Spáni fyrir viku síðan. Hún var þar í fríi ásamt fjölskyldu sinni og þurfti að gangast undir skurðaðgerð. Hún lét það ekki koma í veg fyrir að njóta sólarinnar og frísins með eiginkonu sinni og sonum, enda ekki í fyrsta sinn sem hún þarf að dveljast á sjúkrahúsi í öðru landi.
Þremur dögum inn í ferðina vaknaði Ingileif með kunnulegan verk. „Ég vaknaði aðfaranótt mánudags, 18. apríl, með mjög mikinn verk hægra megin í kviðnum. Ég hef fengið þennan sama verk nokkrum sinnum áður heima á Íslandi, en verið send heim eftir skoðun og aldrei vitað nákvæmlega hvað er að. Verkurinn hafði samt aldrei verið jafn slæmur og þá og ég var mjög kvalin,“ segir hún.
Planið hjá fjölskyldunni var að fara á ströndina á mánudeginum. „Ég ætlaði að þrjóskast við, láta mig hafa það og vona að þetta myndi lagast, eins og hafði gerst áður. En þvert á móti versnaði þetta bara og ég var farin að gráta úr verkjum þegar fjölskyldan mín sagði að nú væri nóg komið og ég yrði að fara upp á spítala.“
Þegar á spítalann var komið gekkst Ingileif undir fjölda rannsókna. „Eftir átta tíma kom í ljós að um væri að ræða bráða botnlangabólgu og að ég yrði að fara í aðgerð. Það þurfti samt að bíða þar til næsta morguns þar sem ég þurfti að vera fastandi fyrir aðgerðina.“
María Rut Kristinsdóttir, eiginkona Ingileifar, fékk að vera með henni á spítalanum og gat aðstoðað hana þar sem Ingileif gat varla hreyft sig vegna verkja.
Ingileif fór í aðgerðina á þriðjudeginum – sem gekk vel – og sagði skurðlæknirinn henni að litlu hafi munað að verr færi.
„Skurðlæknirinn sagði mér eftir aðgerðina að ég hefði ekki mátt koma seinna því þá hefði botnlanginn sprungið. Hann var sem sagt orðinn mjög bólginn og stór. Hún sagði einnig að í þau skipti sem ég hefði fengið þennan verk þá hefði ég verið líklega að fá bólgur í hann, sem gengu til baka og voru þar af leiðandi ekki greindar. En ég er bara mjög fegin að þurfa ekki að fá þennan viðbjóðslega verk aftur,“ segir hún.
„Ég var skorin á þremur stöðum og botnlanginn fjarlægður. Það var víst farinn að leka út vökvi og með því áframhaldi – og ef botnlanginn hefði sprungið – hefði verið hætta á lífhimnubólgu sem er mjög hættuleg. Þannig ég er mjög fegin að hafa hlustað á fjölskylduna og farið á spítalann. Veit ekki hvernig þetta hefði endað ef ég hefði ætlað að harka þetta af mér.“
Þetta er ekki í fyrsta sinn að hjónin eyða nótt á spítala saman. Ingileif fékk flogakast í brúðkaupsferð þeirra í frumskóginum í Mexíkó árið 2018. „Ég er orðin svo æðrulaus gagnvart öllu svona löguðu eftir reynslu síðustu ára að ég læt þetta alls ekki skemma fríið fyrir mér. Nú er ég búin að prófa að fá flogakast í Mexíkó og botnlangakast á Spáni. Spennt að vita hvað verður næst,“ segir hún og hlær.
Aðspurð hvernig henni líður í dag segist Ingileif öll að vera að koma til.
„Ég tók því mjög rólega fyrstu dagana eftir aðgerðina, en komst svo aðeins aftur af stað um helgina. Við fljúgum svo heim á morgun og þar verða saumarnir teknir úr. Svo þetta blessaðist allt saman þó við höfum þurft að aðlaga ferðina aðeins að þessum veruleika,“ segir hún og bætir við:
„Ég er bara fegin að þurfa ekki að finna aftur fyrir þessum blessaða botnlanga þar sem hann var búinn að stríða mér nokkrum sinnum áður.“
