Danska ríkisútvarpið skýrir frá þessu. Fram kemur að vísindamenn við Max Planck stofnunina í Þýskalandi hafi fundið verkfæri úr steini, búin til af mönnum, frá bæði tímanum fyrir og eftir eldgosið. Þau fundust í dal á Indlandi. Verkfærin fundust í dal í norðurhluta Indlands sem nefnist „Middle Son Valley“. Þar fundust einnig greinileg merki um að þykkt öskulag hafi lagst yfir svæðið þegar Toba gaus. Verkfærin fundust bæði undir þessu lagi og ofan á því. Það bendir til að menn hafi lifað hamfarirnar af. Þýsku vísindamennirnir telja þó að mennirnir, sem bjuggu þarna, séu ekki nánir ættingjar okkar nútímamannanna og hafi síðar dáið út.
Til að reyna að setja gosið í Toba í samhengi við aðstæður sem við þekkjum hér á landi má nefna að gígurinn, sem myndaðist, er 100 kílómetrar á lengd og 500 metra djúpur. Eldgosið í Laka 1873 var miklu minna en vísindamenn telja að það gefi þó ákveðna vísbendingu um áhrif gossins í Toba á dýr og menn en um þriðjungur húsdýra hér á landi drapst í gosinu.
Ef gosið er borið saman við gosið í Eyjafjallajökli 2010 þá er gott að hafa hinn svokallaða VEI-skala í huga. Hann er á bilinu 1 til 8. Skalinn er þannig að eldgos sem er 8 er ekki átta sinnum öflugra en gos sem er 1, það er miklu öflugra en það. Gosið í Toba toppar listann, er sem sagt flokkað sem númer 8 á skalanum. Gosið í Eyjafjallajökli 2010, sem stöðvaði nær alla flugumferð í Evrópu, er aðeins númer 4. Öflugasta eldgos síðustu aldar varð 1991 á Filippseyjum, það er flokkað í sjötta flokk.
