Richard var elsti fanginn á dauðadeild í Mississippi og sá sem hafði verið þar lengst.
Í fréttum bandarískra fjölmiðla kemur fram að hann hafi stundað herþjónustu í Víetnam, en þegar hann kom heim var hann tæpur á geði og blankur.
Í janúar 1976 ók hann að heimili Chuck Marter, bankastjóra Gulf National-bankans í Gulfport og bankaði upp á undir því yfirskini að hann væri rafvirki sem þyrfti nauðsynlega að kíkja á bilun í húsinu. Eiginkona bankastjórans, Edwina Marter, var heima ásamt þriggja ára syni þeirra hjóna en Chuck var í vinnu og níu ára sonur þeirra í skólanum.
Hann nam Edwinu á brott á meðan yngri sonurinn svaf, ók með hana í De Soto-þjóðgarðinn þar sem hann skaut hana til bana. Í kjölfarið hringdi hann í Chuck og krafðist lausnargjalds. Richard var handtekinn skömmu eftir að hann hafði vitjað lausnargjaldsins en var þó nálægt því að komast undan.
Richard var alls fjórum sinnum dæmdur til dauða á mismunandi dómstigum. Fyrsta dauðadómnum var hnekkt þar sem sjálfvirkir dauðadómar á þessum tíma voru taldir brjóta í bága gegn ákvæðum bandarísku stjórnarskrárinnar.
Þriðji dauðadómurinn var einnig felldur úr gildi við áfrýjun og bauð ákæruvaldið honum þá samkomulag þess efnis að ef hann félli frá frekari áfrýjunum myndi hann fá lífstíðarfangelsi án möguleika á reynslulausn. Jordan samþykkti þetta í fyrstu en rauf síðan samkomulagið með því að áfrýja aftur, nú á þeim forsendum að lífstíðardómur án möguleika á reynslulausn hafi ekki verið samkvæmt lögum Mississippi árið 1976.
Hann krafðist þess í stað að fá lífstíðardóm með möguleika á reynslulausn, sem var heimilt þá, en dómarar voru honum ósammála og dæmdu hann á ný til dauða árið 1998.
Í frétt AP kemur fram að Richard hafi beðið aðstandendur Edwinu afsökunar áður en hann var tekinn af lífi.
